Drukuj

Zaloguj się lub zarejestruj.
1 Godzina 1 Dzień 1 Tydzień 1 Miesiąc Zawsze
Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji

[Nana]

Weszła. Śnieg odbijał blade światło. Dawno nie była na lodowcu. Zapomniała już o przeszywającym chłodzie i orzeźwieniu.
Nie było cienia. Nie miała się gdzie skryć przed innymi. Mimo że była już długo w ich gronie czuła się jak obcy.
Spojrzała przed siebie. Niepewnie podeszła do wader.

[Sierra]

Wleciała na chmurze.Zauważyła Lajnę i nieznaą waderę.
-Hej wam!-przywitała je

[Lajna]

Byłam zbyt przejęta własnymi myślami by usłyszeć kogoś.< taa ignor xD>

[Sierra]

Wylądowała.Podeszła do Lajny,która jej nie zauważyła
-hej?-popchnęła ją lekko.-No nic...-podeszła do nieznanej wadery-A mu chyba się jeszcze nie znamy...jestem Sierra

[Nana]

Mało nie dostała zawału gdy zobaczyła drugą waderę.
Policzyła do dziesięciu. Odetchnęła. Serce podeszło jej do gardła gdy rozpoznawszy zapach księżniczki watahy.
Usiadła powoli na zamarzniętych kamieniach.
-Nana...-przedstawiła się lekko zniżając łeb.

[Sierra]

-Co taka spięta? Luz! To że jestem księżniczką to nie znaczy że masz od razu się spiąć... Traktuj mnie jak zwykłego wilka.-powiedziała luzacko-Ale nie do przesady!Mam na myśli brutalność-uprzedzała z lekkim żartem

[Lajna]

Ocknęłam się momentalnie.
-Nana?-powiedziałam ze zdziwieniem

[Nana]

Rozejrzała się ukradkiem. Czy znajdzie cień i czmychnie z widocznego miejsca? Czy zostanie i będzie próbowała poznać księżniczkę.
Miała przemożną chęć przestraszenia księżniczki kolczastymi pnączami, które mogły by wyglądać upiornie i przerażająco ale powstrzymała się od tej chęci.
Wstała i spojrzała pytająco na Lajnę.

[Sierra]

-To wy się znacie?-zapytała

[Nana]

Posłała pytające spojrzenie Sierze.
-Tak..nawet bardzo dłuuuuugo.

[Lajna]

-Jak ja Cię dawno nie widziałam!-powiedziałam i się odwróciłam w jej stronę.
-Gdzieś się podziewała? A jak mam nie znać wilka, którego próbowałam zamordować?-zasmiałam się

[Nana]

Uśmiechnęła się krzywo na to wspomnienie. Przypomniała się jej jeszcze walka z ludźmi. Życie w watasze przemknęło jej przed oczami.
-Czasem....czasem trzeba zniknąć na dłuuugi czas..

[Lajna]

Popatrzyłam na nią z ukosa.
-Taaak...Ty zawsze znikałaś-powiedziałam.

[Sierra]

-Lajna...Coś t jej chciała zrobić1 Sama mnie ostrzegasz bym była grzeczna,a sobie to się mordowało...ahh Lana,Lajna-westchnęła i cofnęła się trochę.

[Lajna]

Zmierzyłam ją wzrokiem.
-Ekhem...A ładnie tak do mnie się odzywasz?