Drukuj

Zaloguj się lub zarejestruj.
1 Godzina 1 Dzień 1 Tydzień 1 Miesiąc Zawsze
Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji

[Nemhain]

-Ja... jestem Nemhain. Wybacz, że się ciebie przestraszyłam, ale nie jestem przyzwyczajona, że nieruchome i, wydawałoby się, martwe obiekty ożywają na moich oczach.
Wyszłam zza Nany. "Kurcze, zrobiłam fatalne pierwsze wrażenie"- pomyślałam.

[Nana]

-Umiem robić podobne rzeczy. Tyle że dla mnie jest to niebezpieczne.- powiedziała prostując się tylko po to żeby zaraz się rozluźnić.
-Gdy to zrobię jestem w stanie dostrzec dusze tej istoty. Zależy z kim mamy do czynienia.
-Tyle że moja rzeźba nie jest tak...ładna czy piękna.- dodała cicho. Trochę zazdrościła Garethowi że potrafił zmienić się w posąg. Ona też potrafiła zrobić podobną rzecz ale jej posągi zawsze były takie nijakie i nie miały widocznych szczegółów.

[Ian]

- Miło poznać, mi hermana. - skłonił się zamaszyście, machając ogonem, po czym uśmiechnął się drwiąco, jak to on. - ?Realmente? Według mnie zdarza się to dosyć często, wystarczy spojrzeć na te głazy i demony w nich ukryte. - zażartował, a po chwili odwrócił się do Nany. - Milutko, niña, że twierdzisz, iż jestem piękny. - mrugnął do wadery, szczerząc kły w uśmiechu. - Potrafię zmienić swe ciało za pomocą każdego z żywiołów, najbardziej lubię jednak la piedra, kamień, bo oddaje cały mój kształt idealnie. Po prostu kamienieję. Mogę, naturellement, zmienić ciało w wodę, ogień, metal, projekcję astralną, powietrze oraz kamienie i metale szlachetne. Marmur wydaje mi się jednak najodpowiedniejszy. - stwierdził, prostując się. Spojrzał z zaciekawieniem na Nanę.
- Może pokażesz na co cię stać, pequeña? Chętnie bym to zobaczył. - ponownie wyszczerzył się szeroko, zakręcony uśmiech sięgał aż do uszu.

[Nemhain]

-Ja? Ja niewiele potrafię. Nic tak spektakularnego.

[Ian]

Ocknąłem się w końcu. Rozejrzałem się nieprzytomnie i - niezmiernie zdziwiony - ujrzałem dwie wadery, których tam zdecydowanie wcześniej nie było. A to 'tam' oczywiście znajdowało się w tym samym miejscu co Gareth. Mruknąłem pod nosem coś w rodzaju "Już się waderami otoczył" i zacząłem się rozglądać.
- To tylko poboczny aspekt jednej z moich mocy. - w oczach demona błysnęło rozbawienie. Oczywiście, natychmiast wyczuł, że wróciłem do świata żywych, ale nie zareagował. - Może niña nam coś zaprezentuje? - zwrócił się ponownie do Nany.
Było to co prawda do Nany, to ostatnie w poprzednim poście, ale Gari chętnie zobaczyłby, co obie potraficie xD

[Nemhain]

__________
Ach, okej, nie ogarnęłam. XD

[Ian]

Spoko i sorki, wiem, że niejasno piszę, wszyscy mi to powtarzają, ale cóż ja poradzę, że ni umim się zmienić xD

[Nana]

-Nie wiem czy... Obiecaj mi tylko że jeśli będę miała problem ty mi z nim pomożesz.- westchnęła.
Stanęła dumnie wyprostowana, podniosła głowę i ogon do góry.
Jej łapy zaczęły stawać się szare aż w końcu stały się kamienne. Szarość rozlała się po całym jej ciele i również stało się kamienne. Obok posągu dumnego wilka zjawiła się biała postać o wilczym kształcie. Obok pomnika zrobiło się momentalnie zimno.
-Chodziło mi tylko o posąg nie o ciebie.- szept rozległ się obok posągu. Był chłodny i równie nieprzyjemny co drapanie paznokciami po tablicy, mimo że właścicielka starała się aby był w miarę normalny.

[Ian]

- Jasne, niña, w końcu od czego jest niezwykle przystojny, wpływowy i pomocny demon, jak nie od wyciągania wilków z kapelusza... Peradon, kamienia! - zaśmiał się, machając ogonem.
Obrzucił zaciekawionym spojrzeniem kamienny posąg i białą postać obok. Uśmiech wciąż nie schodził mu z pyska, jak zawsze.
- !Impresionante, fascinadora! - wyszczerzył się. - Niña, jeśli ktoś dobrze wygląda jako wilk, równie dobrze będzie wyglądał jako estatua, posąg. Ty się do nich zaliczasz. - uśmiech stał się jeszcze szerszy, o ile to możliwe.

[Nana]

-Posąg daje wrażenie starego. Moze dlatego że to kamień a nie marmur lub cos innego.- biała postać ewidentnie starała się dostrzec w figurze naprawdę coś ładnego. Jakby się nad tym zastanowić nie używała tej umiejętności do prezentowania swoich umiejętności, ale tylko i wyłącznie do walki. Do dezorientacji przeciwnika. Wróciła do swojego ciała.
Kamień zaczął się kruszyć i zaczął odsłaniać jej futro. W końcu całkowicie kamień się skruszył i w miejscu posągu stała Nana.
-Różne rzeczy się zdarzają. Czasem nie można wrócić.- powiedziała cicho.

[Ian]

- Być może mogłabyś jakoś zmienić swój wizerunek, wiesz, dodać jakieś czerwone oczy, może jakiś demoniczny element, ot tak, było by to bardziej straszne, a zatem przydatniejsze w walce. - usiadł, oplatając łapy ogonem. Spoglądał na białą waderę uważnie.
- Znam to. - stwierdził krótko. Na długim pysku pojawił się nikły uśmiech. - Znam pewną waderę, która potrafi dodawać wilkom moce... - zaczął Gari, przyglądając się waderom, jakby zastanawiał się, czy można i warto im ufać.

[Nana]

-Dodawać moce, huh? Wystarczy mi to co mam. Nie chcę zawierać żadnych paktów, cyrografów, poświęcać czegokolwiek żeby mieć jedną dodatkową moc. Mam ich 7 i to mi wystarczy.- powiedziała odważnie. Jej barwa głosu zmieniła się z nieśmiałego i cichego w chłodny, dziwnie władczy i nieprzyjemny.

[Nemhain]

Spojrzałam dziwnie na Nanę. Nigdy jeszcze jej takiej nie widziałam (czy też raczej słyszałam XD)
-Ech, ja mam tylko jedną moc, taką prawdziwą. Druga się liczy najwyżej połowicznie.

[Ian]

- Ta wadera to nie diabeł, tylko kwintesencja magii. - prychnął Gareth, zauważając zmianę w głosie Nany, ale zupełnie na nią nie reagując. Uśmiechnął się drwiąco.
- Dodaje moce w takiej ilości, jakiej chce, nic cię to nie kosztuje, ją również, najwyżej odrobina zmęczenia, to wszystko. - jego głos stał się chłodny, jakby mimo wszystko wadera zaczęła go irytować. Wciąż się uśmiechał, ale teraz ten uśmiech nie sięgał oczu. Po chwili spokojnego mierzenia Nany wzrokiem odwrócił się do Nemhain.
- Odziedziczyłem wszystkie moce po bracie, jako że zostałem stworzony dopiero cztery lata po nim. Wraz ze wzrostem jego rangi, wzrosła również liczba mocy, dużą część z nich dostał również za zasługi od Ojca. Mam o dwie moce więcej od niego, a dzięki wpływowemu i doprawdy staremu rodzicowi dostajemy ich stopniowo coraz więcej. Tą nadwyżkę mocy zawdzięczam właśnie tej oto waderze. No... I takiemu jednemu basiorowi, ale to pal sześć.
Jeśli ktuś był ze mną kiedyś na jakimś forum i wie o co chodzi, to dobrze, a jak nie, to od razu mówię, że wadera ta to Giovanna van Darkea, jest wilkiem magii i na jakims forum była akcja z nią i Garim, tak w skrócie chodziło o to, ze Gari dostał od niej skrzydła itd. xD

[Nana]

Spojrzała prosto w oczy Garetha. Rozżarzone węgle, które zdawały się hipnotyzować swoim pięknym blaskiem ognia lub szkarłatu...
Ostatni raz gdy użyła tego tonu skończyło się walką. A tego unikała jak ognia. Zorientowała się po uśmiechu że mogła już być irytująca dla Garetha.
Czyżby to Dosoyoto powiedział za nią? Możliwe...
Ostrzega przed czym? Informuje o czym?
- Nawet jeśli, kiedyś trzeba będzie to zwrócić.- dodała ciszej.
Bez unoszeń  panienko!  Bez unoszeń... Wiesz co to daje.
Wzięła głęboki oddech i westchnęła.