Tereny Pierwotnych > Łąka
Duża łąka
Karoiiina:
- O pierunie - jęknęła pod nosem, widząc basiora. - No ten, Nana - powiedziała, podnosząc nieco ton głosu - Jak myślisz, gdzie się podziała reszta stada?
Nienienienienienienienienie, skąd on się tu wziął? Jak, gdzie, no nie no, bez jaj, Demek, w tym momencie musiałeś? Wadera zrobiła się nieco fioletowo-zielona na pysku. I co teraz ona ma robić? Rzucić się na niego? Nie, bez przesady.
Demek:
Zakłopotane samice, czyż to nie uroczy widok? Samiec ledwo powstrzymywał się, by nie śmiechnąć. Przecież to była poważna propozycja! Co ona sobie myśli, że teraz jak już ochoty mu przyszły to ona sobie zwieje? Uda, że nie było? Demon tak łatwo nie odpuści. Przestąpił z łapy na łapę, zawiadiacko machając ogonem.
- Skarbie, skoro chciałaś to korzystaj, więcej taka okazja się nie powtórzy, a zmiana tematu nieco nie wypali już - mrugnął do niej, zachęcając ją do kontynuowania. O kurczę, tak zawstydzonej bestii to jeszcze nie widział. I w życiu nie spodziewał się, że to właśnie nieustraszona Karo takie coś odwali. Wilkom w tej samotności chyba naprawdę coś się stało.
Karoiiina:
- Ymm... może potem, bo.. bo mama dzwoni na obiad.. znaczy się.. Ojciec woła.. - kurde, kurde, kurde, kurde! Karo, nawet kłamać nie umiesz! Z fioletowo-zielonego wadera zrobiła się czerwona. I co teraz? Co ma robić? Co robić, co robić, co robić.. Żaden pomysł nie przychodzi do łba. I po cholerę zabiła Kaazara! Wtedy kazałaby mu gwałcić Demka, a teraz.. choleeera.
Demek:
No spróbowałby tylko.
-Karo, to twoje speszenie działa na mnie... pobudzająco. Weź już nie udawaj takiej cnotki, bo za długo się znamy. - powiedział i podszedł bliżej trącając ją lekko nosem w kark.
Karoiiina:
Gdy wadera poczuła dotyk jego wilgotnego nosa zadrżała lekko. Cholera. Było to nieco przyjemne. Kaaaaaaarooooooooo, co on z Tobą robi?
- Ale tu, tak teraz, przy wszystkich? - palnęła głupio, chwilowo nie myśląc. CO. Ona to powiedziała? Karo, idiotko, co ty odwalasz?
Nawigacja
[#] Następna strona
Idź do wersji pełnej