Siedziałem patrząc najpierw na nich, a potem w pustkę. Połowy no nie zrozumiałam. O czym oni pletli?
-Hymm jednak nie tylko ja posiadam bestię-zaśmiałam się jak chora umysłowo. Rozejrzałam się po miejscu i z psychicznym wyrazem pyska wyszłam wlokąc skrzydła rozłożone. Wypadło mi jedno pióro, które mogło/może zdradzić mą obecność. <Ogl. wyszłam xd)
____________________________________
Fajnie! Fajnie ;-; Dzięki wam T_T

____
Tego akurat nie wiem,sprawdzę xdd
Lajna Cię uzdrowi xD no ja bym to zrobiła ale no sam rozumiesz xD
zapomniałam przez chwile że ona ciągle się tam czai xd pewnie mało skuma bo..połowa dzieje się w "umyśle" ale no xdd

-Razer?-zapytała cicho,nie słysząc jego odpowiedzi.Spojrzała na niego,a jej oczy się zaszkliły,mogła spodziewać się tego.Zwiesiła powoli łepek-nawet ty..-wymamrotała,a z jej oczu zaczęły płynąć łzy-właściwie..czego ja oczekuje..sama pewnie bym..-Milczała,nastała cisza.Spojrzała na niego-Odaijini..-szepnęła i ruszyła do wyjścia.-przepraszam...-jęknęła płaczliwie i wybiegła z jaskini basiora.


(już tłumaczę bo nie wiem czy znajdziesz tłumaczenie xd bo ja to wiem bo się japonią fascynuje xd więc Odaijini to zwrot po japońsku,można go tłumaczyć jako takie"uważaj na siebie",mówimy to gdy się z kimś żegnamy..no taka  z taką"troską" że tak powiem xd np. mąż wychodzi z domu,a żona mu mówi  te słowo na odchodnym, xd)

-przepraszam Cię..ja...nie chciałam..do tego nie powinno dość..-pokręciła szybko łepkiem-Shandy on..jeśli powiem że nie mówił serio..nie uwierzysz w moje kłamstwo,prawda?-zaśmiała się gorzko-nie umiem kłamać^ ^'' Pewnie..widziałeś coś takiego pierwszy raz..i masz pełno pytań..-spojrzała w sufit-więc dobrze...sama bym chciała wiedzieć co mnie spotkało,będąc tobą..-spojrzała na niego-postaram się odpowiedzieć na każde...jeśli chcesz..może i mnie będzie lżej jeśli z kimś się tym podzielę..

Shandy się zaśmiał-wierzysz w to? no chyba nie! Jesteś naiwna ale nie głupia...prawda? no powiedz.. wiesz że wszyscy to egoiści! grają tak jak im się podoba,tak by przyniosło to im korzyści..wiesz to prawda? wiesz?
-wiem..-szepnęła Menma.Po czym drgnęła niespokojnie,zerknęła dość smutno na Razera-przepraszam..chciałabym w to wierzyć..-Wstała i podeszła do Shandiego powoli,po czym zaczęła coś szeptać.
-taaaa...brawo!-roześmiał się psychopatycznie,gdy nagle poczuł silniejszy ucisk-czekaj..co? głupia! nie rób tego! oni Cię skrzywdzą Menmo!
-Wiem Shandy..-zaczęła spokojnie,jej oczy zgasły,pojawiła się kolejna  seria łańcuchów,a na koniec jeszcze kraty,izolujące Shandiego.-Wiem że wszyscy są źli..wiem że to egoiści,że widzą tylko siebie i swoje problemy..Że ten świat zbudowany jest na egocentryzmie...jednak ci egoiści od czasu do czasu potrzebują kogoś otwartego,który im pomoże..to smutne,ale taki jest mój cel..taką widocznie otrzymałam misje..
-nie baw się w anioła,głupia..-syknął rozzłoszczony,a kraty zaczęły drżeć.
-doceniam twoją troskę,nawet mimo to że to iluzja,chcesz moje ciało,byś mógł zabijać...Nie chcesz bym umarła,bo zginiesz wraz ze mną..-powiedziała,a jej błękitne oczy poszarzały jeszcze bardziej.-nie powinieneś sprowadzać tu Razera..a teraz milcz..to ja jestem panią..-cofnęła się powoli.

Nagle Razer ujrzał jasne światło,odczuł to tak jakby..ktoś błysnął mu prosto w twarz fleszem.Chwile później jego świadomość wróciła do realnego świata.
Menma otworzyła powoli zaszklone,martwe ślepia-już dobrze,nie idźmy tam..-poprosiła.

Basior roześmiał się szaleńczo,a jego łep obrócił się o 180 stopni,po chwili wracając na swoje miejsce.-ojejuuu...Naiwna Menmaa..nie mów że go posłuuchasz? no powiedz kto cię uratował? dzięki komu żyjesz?-sapnął,otworzył pysk,jego kły przypominały bardziej grube igły,przejechał po nich językiem,z którego zaczęła płynąć krew.(zranił się)
-j-ja...Razer to przyjaciel..-zaczęła ponownie Menma,kuląc uszy,dawno nie bała się Shandiego w takim stopniu,jednak to dlatego,ze dawno nie straciła do tego stopnia kontroli.
-przyjaciel?-Shandy parsknął śmiechem i się szarpnął,jednak łańcuchy,nie pozwalały mu nawet na najdrobniejszy ruch(oprócz glowy)-no chyba sama w to nie wierzysz! on ci nie pomoże...on chce dla ciebie dobrze? a kim on jest?-prychnął i się roześmiał-nawet nie jest twoim znajomym..taaak...pamiętasz, coo? sam to powiedział..-spojrzał na Basiora-od dawna obrałem sobie Ciebie na cel..Ciebie i jeszcze paru nic nieznaczących istnień,po których nikt by nie tęsknił!-splunął na ziemie-jednak ona was broniła,głupia...Boisz się? obawiasz się? wiesz jak cudownie smakuje strach ofiary?-ponownie wybuchnął śmiechem.-Menma...on Cię zabierze do tamtych wilków,a oni zrobią Ci krzywdę...-to zdanie rozniosło się echem po całym "pomieszczeniu" jednak było wypowiadane jak szept.
Menma spojrzała na Shandiego,po czym na Razera.
-no dalej..uwolnij mnie..-zachichotał psychopatycznie Shandy.

W momencie gdy Razer ją trącił pyskiem,jego świadomość została wciągnięta w inny świat.
Basior stał w ciemności,nie mógł zobaczyć nic,z wyjątkiem sylwetki skutego w oddali Wilka,był czarny(przez co jeszcze mniej widoczny),jego oczy przesiąknięte były szkarłatem.Sama jego postać była wyższa od Razera.Gdy sie przyjrzeć można było zobaczyć wystający kręgosłup.Basior był przykuty łańcuchami,które nie tylko szczepiały jego łapy,ale i przechodziły przez całe jego ciało,unieruchamiając go.
-Popełniasz błąd..-roześmiał się niemal szatański głos skutego psychopaty,który spojrzał na Razera.-Widzisz go,Menmo? to nasz wróg...chce Cię zabrać do osób...które Cię skrzywdzą..-zachichotał złowieszczo.-widzisz go?-sapnął.-myśli że ci odbiło..że jesteś szalona!
I wtem i Razer mógł sobaczyć Menme,która siedziała gdzieś pośrodku.-nie jestem szalona..-wymamrotała.
-chce Cię skrzywdzić..widzisz..masz dowód..! puść mnie teraz!-Shandy ponownie się roześmiał.-a ja wchłonę jego duszę! i zniszczę na zawsze!

-nie! o-oni też tak mówili!-zawołała płaczliwie-nie dotykaj mnie...-szepnęła-j-ja się boje..Razer..j-ja nie chce...nie karz ...nie karz mi tam iść..-mamrotała,a z jej oczu zaczęły wypływać kryształowe łzy.
Ponownie odezwał się Shandy"widzisz? chce cię do nich zabrać..pamiętasz co się tam działo? pamiętasz? dalej sądzisz że to przyjaciel? to wróg!"
-n-nie ,to nie jest wróg..-mamrotała,płacząc."To wróg!"-zawtórował Shandy"Nie widzisz gdzie Cię chce zabrać?"
-S-Shandy proszę..-szepnęła."Naiwna Menma..nie płacz..widzisz..to przez niego płaczesz..on chce Cię skrzywdzić,wypuść mnie..uratuje cię od niego..ochronię nas..nie pozwolę Cię skrzywdzić"-oczywiście Shandy umywa ręce,obwiniając o wszystko Razera.
-T-To przyjaciel..o-on by mnie nie skrzywdził..
Shandy się roześmiał w jej głowie"Przyjaciel?! nie rozśmieszaj mnie! on udaje miłego! sam ci to powiedział!"