-Chempion!-krzyknął.
Zapadł zmrok, było bardzo ciemno. Jego towarzysz miał za kilka chwil dotrzeć na miejsce, tym czasem jedynym źródłem światł był księżyc. Pomachał ręką i nad nim pojawiła się iskra światła. Po 2 sekundach z tej małej iskry zrobił się nie za duży płomień. Po kilku chwilach roszerzył się i w pobliskim otoczeniu było już jasno. Usłyszał coś. Rozejrzał się, ale nikogo nie było. Po minucie znów usłyszał ten sam dźwięk, skrzek ptaka. To był feniks.

Już miał wzywać swojego towarzysza - Chempiona, feniksa. Gdy nagle zrobił się senny. Jego oczy same się kleiły. W końcu się zamknęły i zasnął...

Wleciał. Była noc, więc ludzie o tej porze raczej nie chodzą po tych okolicach. Rozejrzał się, była to zwykła łąka. Na środku stało drzewo. Nigdy wcześniej tu nie był. Wylądował na drzewie. Sam nie wiedział czego zawsze lądował na drzewie. Może to z przyzwyczajwnia? Albo z tego powodu, że tak już miał. Po prostu nie wiedział czego. Popatrzył się w stronę księżyca. Niestety on był zachowany za chmiurami.

wbiegła rozejrzała się i zobaczyła kilka czworonogów razem z swoimi panami
uśmiechnęła się

w porównaniu do innych wilków w miarę lubiła ludzi
tolerowała ich byli jak inne zwierzęta
no dobra tylko bez owłosienia i z swoim wielkim ego.
chociaż nie każdy taki był,, ci normalni prości ludzie byli w porządku starali się żyć pokojowo
a jeśli ktoś uważał że ludzie męczą psy i koty to był w błędzie
zwierzęta te same wybrały los u boku ludzi.
najgorsi byli ci najwyżej
ci źli którzy wykorzystują każdego
nawet swoich braci
chociaż to poskutkowało bo dzięki takiemu systemowi ludzie doszli do władzy.
zamyślona rachil nawet nie zauważyła kiedy ludzie ją dostrzegli i zaczęli krzyczeć
szybko schowała się za drzewem gdzie zmieniła trochę swoją w formę w bardziej psią
zdążyła w ostatniej chwili bo pierwsze psy dobiegły już pod drzewo przekazała im szybkimi gestami że nie ma złych zamiarów
psy są godne zaufania potrafią dochować tajemnicy
gdy ludzie dobiegli i zobaczyli "psinę" merdającą wesoło ogonem tylko się uśmiechnęli i pogłaskali lekko zdenerwowaną rachil po głowie

-Jak się nie zgubię-Zaśmiałam się- Tą drogę akurat znam na wylot-Wyszłam.

-No jak to gdzie...

-No na pewno nie tutaj...