<wyniesiony>

Kiwnęłam głową, chwyciłam Sav'a i wyszłam z nim.
___________________________
Nie no, nie ma co, milusia jesteś...xD

Twardo tak stałam, bez ruchu i tak dalej, jakieś paplanie ze strony Lajny do mnie tylko docierało i w dodatku po czasie.
-Hę? - Zerwałam się nagle.

Stałam tak, niczym ten słup, zdezorientowana i w ogóle, usłyszałam tylko kolejne łup i odwróciłam się w tym czasie dostrzegając Niewidzialnego.
-Nie zabierać się za rzeczy, których nie jest się w stanie wykonać. - Burknęłam już lekko rozdrażniona tym wszystkim.

-Savi – Powtórzyłam, nieco głośniej, jakoś nic innego, żadne inne słowo nie mogło przeze mnie przejść.
______________
Pobawić, nie zabić... ;-;
A już myślałam, że zaczynamy lecieć dłuższymi postami, ale jak nie... v_v

-S-Savi? – Spojrzałam trochę zdezorientowana na niego, dopiero co go trzymałam, nim spostrzegłam, że się mi ulotnił, zrobił takie coś. Chyba zaczynałam się bać własnego syna (ja nie żartuję…). Po chwili takiego zwisania na nieboskłonie zleciałam do Saviour’a i podeszłam do niego. Klepnęłam go lekko po pyszczku.
____________________
Ale nie aż tak! >.<

Przyglądałam się ludziom, ostatnio poza Ivo, to chyba ich widziałam jak sama byłam szczenięciem, nie pamiętałam nawet. W swej prostocie wpadłam na iście łatwy, lecz troszkę bolesny pomysł. Nagle z nikąd pojawiły się duże, ociężałe chmury, które sugerowały, że nadchodzi małe zamieszanko. Skumulowały się nad potencjalnymi wrogami, nagle zaczął padać dość spory grad, który dotkliwe poturbował niektórych ludzi… Zrobiłam to chyba z nudy, a może dla rozrywki, w sumie nie znałam powodu tejże "zabawy", lecz wyglądało to dość śmiesznie, nad ludźmi gradowe chmury, a wkoło ich brakło…
________________________
Zawsze możesz się spadnąć mocą i się "pobawić" jak ja...C,:

_________
Bo Cię do pokoju zaniosę i łańcuchem przywiążę, pisz coś no...xD