Mirabilis!
Tereny Poza Watahą => Siedlisko ludzi => Wątek zaczęty przez: Demon w Marzec 21, 2013, 01:30:53
-
(http://www.stadninakoni.com/zdj/stadnina2.jpg)
(http://blogiceo.nq.pl/jakubliber/files/2012/05/rrr.jpg)
-
Wszedłem. Popatżyłem się na dziwną rzecz. Widziałem wiele dziwnych zwierząt. Niektóre były bardzo wesołe a zaś inne smutne. Jeden dziwny zwierz Zbyryt bardzo dziwny. Chciałem go uratować, lecz się bałem, że mnie złapią. Ludzie chodzili, siedzieli i rozmawiali. Patrzyłem na smutnego konia. Chciałem żeby był wolny.
-
Wyszedłem...
-
Wbiegłem.
-
Rozejrzałem się. Jak narazie było cicho, zbyt cicho. Zobaczyłem tego konia co wczoraj. Był w dziwnym pomieszczeniu, które nazywało się stajnią. Cichuteńko wszedłem do stajni. Otworzyłem zasuwę Harrego (stan nazywa się ten smutny koń). Wybiegł zenon stajni, bardzo wesoły. Wybiegłem za Harrym.
-
Wszedłem. Popatrzyłem się na stajnie, nazywała się ''Dolina Wolności''. Zobaczyłem Harrego, tym razem wesołego. Przynajmniej przez 4 godz. mógł zasmakować wolności.
-
Uśmiechnąłem się sam do siebie. Wyszedłem.
-
Wszedłem. Jako jedyny odwiedzałem to miejsce. Był zachód słońca, a więc było kilka koni jeszcze na pastwisku. Patrzyłem się na stadninę ''Dolinę Wolności''. *Dlaczego tak nazwali to miejsce?*spytałem się sam. Usiadłem i położyłem się. Było pięknie tak wiele kolorów. I widok na fajne miejsce. Gdyby to razem złączyć by wyszło ''Warto tu przychodzić''. Usłyszałem szelest. Podniosłem łeb. Patrzę a tu wchodzi wielki biały koń z rogiem, nazywany jednorożcem.
-Czego tu szukasz wilku?-spytał się mnie.
-Niczego nie szukam. Tylko się przyglądam.-powiedziałem do jednorożca.
-Idź!-krzyknął.
-Dlaczego?-spytałem.
-Nie wiem, ale idź!-krzyknął i zaczą wieżgać.
Wybiegłem.
(http://http://swiat-obrazkow.pl/obrazy/2/122/serenity.jpg)
-
Wszedłem. Niczego tu ciekawego nie było. Więc wyszedłem.
-
Wszedłem. Popatrzyłem na Satadninę koni.
-
weszłam
-
- Hejka Nero - uśmiecham się
_________
Znasz ThePolishPenguin ? :P
-
-Hej.-uśmiechnąłem się.
__________________
a co to jest?
-
Wyszedłem.
-
Wszedłem. Zobaczyłem jak wprowadzają konie do stajni. Było ich tam wiele.
*Tylko ja tu wchodzę*powiedziałem.
Wybiegłem.
-
Wszedłem. Konie właśnie jechały w teren. Schowałem się za drzewo. Nagle jakiś koń stanoł dęba. Bo mnie zauważył. Tak myślę. Chciałem uciec lecz złapali mnie i wynieśli.
(wyszedłem)
-
Wbiegłam. Biegłam stadniną. Zachamowałam na końcu. Wbiegłam w kącik. Płakałam wszystko się sypało. Wszystko traciłam.
-
wBIEGLEM
-LAJNA PROSZĘ .............................CIE NIE RÓB MI TEGO ..NIE PŁACZ BO NIE WYTRZYMAM JUŻ DŁUŻEJ !!!JESTEŚMY PRZYJACIOLMI PRZECIEŻ I ZAWSZE NIMI BĘDZIEMI !
-
-Jestem potworem! Krzywdzę wszystkich! Tracę wszystko i wszystkich! JESTEM POTWOREM!-krzyknęłam
-Nigdy już nie wrócę tam! To od dzisiaj jest mój dom! Od dzisiaj bd tylko suką ludzi!-powierdziałam
-
-Wcale mnie nie ranisz nikogo nie ranisz .....przecież widzisz ,ze jestem szczęscliwy ,a jak tu zostaniesz to wtedy mnie zranisz !Proszę icę chodz ze mną trzeba coś zrobić ,a nie uciekać od problemow !!!!
---------------------------------------------------
Proszka chodz ! będe musial wnetlecieć ,ale jeszcze zostaje !
-
-Zrobię coś! Odzyskam go!-wybiegłam
-
-Tak trzymaj Lajno ....zawsze będe przy tobie !-uśmiechnął się po czym wyszedł
-
Weszłam.
Ujrzałam stadko koni pasących się za ogrodzeniem. Był to miły widok. Co chwilę któryś zaczynała brykać i pędzić wzdłuż płotu :) Widok radosnych i cieszących się życiem koni stanowczo poprawił mi humor :)
Wyszłam.
Weszłam, nie Wszedłam .. :)
-
Wszedłem do mojego ulubionego miejsca.
-
Wyszedłem w podskokach.
-
Weszłam. Zobaczyłam pasące się konie. Zaatakowałam jednego z tych, które były najbliżej płotu. Właśnie gryzłam go w nogę, kiedy wybiegł człowiek ze strzelbą i zaczął strzelać w moją stronę. Uciekłam. WRRR!
-
Wszedł.
Patrzył swymi czerwonymi ślepiami na polną drogę.
Zauważył stadninę. W środku były konie. Zauważył, że jeden z nich wierzga.
To pewnie sprawka, jakiegoś naiwnego wilka. W tym momencie zauważył biegnącą waderę.
-
Skinął głową.
-Jak myślałem, tak było. - mruknął i ruszył w inną stronę (wyszedł)
-
Wszedłem. Uwielbiałem to miejsce. Konie pasły się w blasku słońca. Byłem głodny, ale nie chciałem atakować koni. Walczyłem z głodem. Ale głód zwyciężył. xD Ruszyłem biegiem. Zaatakowałem konia.
-
Nero PW. xD
-
Wszedłem. Konie były w stajni więc się położyłem pod drzewem.
-
Nagle przebiegł jednorożec i powiedział.
-Idź stąd.
Odpowiedziałem
-Dlaczego
Powtórzył
-Idź z stąd
Powiedziałem
-Przeszkadzam?
Jednorożec kopnął mnie prosto w głowę. Zemdlałem.
-
Ocknołem się.
Niewidziałem na oczy
Powiedziałem sam do siebie.
-Nic nie widzę... Oślepłem.. Nie... Co on mi zrobił...
-
Wybiegłem.
-
Wbiegła powolnym truchcikiem, ciemność już była, więc w sam raz pora na spacerek. Konie już dawno spały, było słychać ciche rżenie. Wadera spacerowała powoli sobie po stadninie. Wyczuła jakiegoś człowieka. Śmierdział alkoholem. Po cichu skradała się, lecz dwunóg się spostrzegł, że ktoś tu jest.
- Ej, ty! Kundlu, do nogi! - krzyknął
Nie odezwała się.
Pijaczyna podniósł się i podszedł do Karo. Związał jej łańcuch wokół szyi. Trzymając drugi koniec rzekł:
- Teraz to mi nie uciekniesz..
Wadera próbowała zmienić się w coś innego, jednak nie mogła.
Mężczyzna zawołał jeszcze dwóch innych. Na szczęście nie byli pijani.
- I co teraz?
Złożyła skrzydła.
Jeden z facetów zaciągnął ją pod światło.
- MA SKRZYDŁA. - powiedział głośno - DO ZOO!
-
Weszłam truchtem. Wpadłam na drzwi jednego z boksów. Upadłam i wstałam.
Podniosłam się. Spojrzałam w górę. Patrzył na mnie srokaty koń. Wielkie oczy, łagodne rysy i duże chrapy świadczyły, że koń jest przyjaźnie nastawiony. Uśmiechnęłam się patrząc na stworzenie.
-Jesteś piękny-powiedziałam cicho do konia. On zarżał. Zaśmiałam się. Nigdy nie widziałam takiego cudownego zwierzęcia. W boksie obok stał piękny kary fryz. Uśmiechnęłam się. Koń zarżał cicho.
-Wszyscy jesteście piękni-powiedziałam już głośniej. Kawałek dalej stała kasztanowa klacz. Przypomniała się mi tamta noc.
-Nie! To przeszłość- warknęłam sama na siebie. Odetchnęłam głęboko. Powróciłam do oglądania cudnych koni. W stajni były konie różnej maści. Zaśmiałam się gdy jeden koń zaczął śmiesznie ruszać głową. Siadłam i podziwiałam piękne zwierzęta z gracją, charakterem i duszą.
-
Dwaj pozostali mężczyźni skinęli łbem.
Wadera jęknęła. "Znów do zoo?" - pomyślała.
- NO CHODŹ! - wydarł się jeden dwunóg i zaczął ją ciągnąć.
Bez najmniejszych oporów wyciągnął Karo.
(wyszłam)
-
Konie zaczęły rżeć. Zaczęło padać. Zerwał się wiatr i gałęzie zaczęły stukać w dach. Po kilku minutach burza się oddaliła. Konie się uspokoiły.
-Już dobrze...-powiedziałam cicho.
-
Wstałam i skierowałam się ku wyjściu.
-Wrócę później- powiedziałam i cmoknęłam. Wyszłam na oślep.
-
Weszłam powoli.
-Już jestem kochani.-powiedziałam do koni. Usmiechnęłam się.
-
-Uwielbiam was.-szepnęłam. Podeszłam do boksu srokatego konia. Otworzyłam bramkę.
-
Klacz zarżała. Jej sierść połyskiwała a grzywa była wyczesana jak i ogon. Uśmiechnęłam się.
-
Weszła płosząc na dzień dobry kilka koni.
-
Konie zarżały.
-Co jest spytałam?-wchodząc do boksu i zamykając drzwi.
-
Usiadła obok jakiegoś zabłąkanego konia skutecznie go odstraszając. Ziewnęła.
-
Wyszłam z boksu. Zamykając drzwi.
-Cześć Blue -powiedziałam czując waderę. Podeszłam do niej.
-
Skinęła jej łbem, ale unikała kontaktu wzrokowego.
-
Wchodzi do stajni.
-Hm, ciekawe czy znajdę kirina pewnie nie.
-
Uśmiechnęła się do jednego z koni gdy ten zarżał.
-
-Ciekawe koń mnie polubi?- Wypuścił czarnego ogiera i wskoczył mu na grzbiet o dziwo koń za bardzo nie reagował.
-Wiedziałem że mnie polubisz.- Powiedział pewnym tonem.
-
-Hej! Spokojnie- powiedziłam patrząc na wyczyny basiora
-
-A czemuż to? Jak widać ten ogier nie ma nic przeciwko.
-
-Z tymi zwierzętami nie wolno postępować tak gwałtownie. Mogą rzucić się do ucieczki.
-
-I tak mam zamiar go wypuścić na wolność nic tu po nim, nie boi się tengu więc widać że ma odwagę.
-
-Każdy koń ma duszę. Ten widać odważny i nadaje się na przywódcę stada
-
-A ja konie widzę jako chodzące mięso.
-
-Leć! Bądź wolny i uważaj na kappy!- Zeskakuję z konia i wychodzi z stajni.
-
Wychodzi za nim.
-
Pokręciłam łbem. Usiadła i patrzyła się na zwierzęta.
-
Wybiegłam jak petarda.
-
Weszłam. Klaczy nie było. Rozejrzałam się. Była na pastwisku. Pasła się tak spokojnie. Podreptałam do niej. Zaczęła się zabawa w ganianego.
-
Położyłam się zmachana.
-Dobra wygrałaś-zaśmiałam się.
-
-I co teraz? Ja bym mogła tu zostać...I chyba zostanę. Zostanę tu na zawsze- zaśmiałam się z uśmiechem
-
Podniosłam się jak oparzona. Zapadłam w coś jak "śpiączka".
-Jak widać nic się nie zmieniło. I jak widać *tu się ogląda* Nikt nawet się nie żdziwnił moim zniknięciem.-burknęłam. Siadłam i popatrzyłam na niebo. Usiane gwiazdami.
-
-Hmmm ciekawe... Co u innych? A tam co mnie wgl obchodzi. Coś za Coś-burknęłam
-
Wszedłem i zaczałem wąchać..Trafiłem na znajomy zapac..Laj !
-
-Hmm ładne te gwiazdy ale nudne. -Powiedziałam. Przeskoczyłam nad płotem i szłam obok.
-
Zacząłem spacerować,kiedy nagle zauważyłem Laj.Podbiegłem do niej..
- Gdzieś ty była przez ten cały czas..Wiesz jak się bałem !!!!!!
-
Zamrugałam tylko i przeszłam obok.
-Aha
-
-Co się stało? -spytałem..
-
-Nie, nie tylko 2 tygodnie samotności nic nie znaczą-burknęłam. Przeskoczyłam nad płotem. Popatrzyłam na śpiącą klacz. Siadłam patrząc na nią.
-
-Nie rozumiem ...To po co tu tyle siedziałaś -westchnąłem ..
-
-Logiczne wyjaśnienie. Czekając sprawdzałam was. Jakoś nikt się nie sprawidził-powiedziałam tonem znieważenia.
-
-a czy ty pomyśłałaś o tym ,ze np..nie wiedzieli gdzie ty się podziewasz,mogli pomyśłeć,że chcesz zostać sama ...No ja tak myśłałem..Dlaczego teraz na to cie wzieło ?
-
-Logika co nie. Jak widać nikt mnie nie zna.
-
-Wiesz co nie rozumiem cie..Jak możesz tak mówić ...
-
-EEe Normalnie?
-
-Super -powiedziałęm ironicznie wściekły -nie moge nie zrozumieć jak tak możesz mówić ..Byłem z tobą przez tyle i teraz mówiszs ,że cie niby nie znam ..Nie pojmuje tego..
Zacząłem nerwowo stąpać to na lewą to na prawą stope..
-
Podniosłam się. Przeskakując nad płotem i stając przed nim powiedziałam:
-A myślisz, że ja sama siebie rozumiem? A myślisz, że ja jestem normalna? Nie, nie i jeszcze raz nie. Nie rozumiem siebie, świata. Jestem inna. Inna w niebezpieczny sposób. Nie wiem jak tu ze mną wytrzymujesz. Czas rozwala wszystko. Rozsadza od środka. Raz mówię rzeczy z sensem a raz bez.
-
-Jestem z tobą ,bo cie kocham i zależy mi na tobie,ale nie moge słyszeć tego,ze nie wiem nic o tobie ...To boli i to bardzo ..Czasem myśle,że ty się ode mnie oddalasz i chcesz tego właśnie..Odepchnąć nas od siebie..
-
-Ja też Cię kocham. Od ciebie się nie oddalam....-powiedziałam
-
- To tylko słowa...Ja nie czuje tego..Po prostu ja już nie wiem nic..To wszystko mnie przerasta...
-
-Hmmm... Skoro Cię to przerasta to zmienię to. Zróbmy coś razem szalonego, głupiego lub coś na co byś się nigdy nie porwał. Dawaj mów szczerze. Zrobię wszystko. Dosłownie wszystko. -powiedziałam z zapałem
-
Wchodzi.
-Apokalipsa! Choć tu!.- Przyleciały cztery kruki i usiadły na grzbiecie Ashland i zaczęły nieharmonijnie krakać.
-
Zareagowałam od razu.
-WOn! Nie tu! To miejsce zostaw w spokoju!
-
-Nie krzycz, nie trzeba podnosić głosu.
-
Zamrugałam.
-No już już idź-powiedziaŁAM
-
-Grozisz mi?
-
-Nie, Ale idź-powiedziałam
-
-A co mi zrobisz? Podrapiesz mnie? A co ty na to że ja zrobię pierwszy krok?- Z ziemi wyrosły czarne macki z kolcami które owinęły się o łapy i brzuch wadery.
-
Wychodzi, a przy okazji uwalnia waderę z macek.
-
Wybuchłam śmiechem.
-Ja nie moge..haha... on mnie rozwala.-Podeszłam do Ariego i czekałam na odpowiedź z śmiechem
-
Spojrzałem na nią dziwnie po cyzm coś mi zaświtało do łba..
-Apokalipsa ..
-
-Apokalipsa?-poaptrzyłam zdziwiona
-
-Nie nic tylko coś mi się przywidziało-zaśmiaęłm się nieco sztywnie zaniepokojony..
-
-To co?-spytałam nadal nie znając odpowiedzi na wcześniejsze pytanie
-
-Czy ja wiem..Mam pustą glowe -powiedziałem uśmiechajac się -zawsze chciałbym przeżyć jakąs przygode,którą nigdy nie zapomne ..
-
-No dawaj! Mów
-
weszłam i zobaczyłam wilki
-yyy...hej
-
-Szczerze to nie mam pojęcia..Chce napotkać na swojej drodze potwory jakieś niebezpieczeństwo,być rannym -powiedziałęm i spojrzałęm na wadere z uśmiechem - Cześć!!
-
- czy ja was znam ?-zapytałam niepewna
-chcecie przeżyć jakieś przegody ...tak
-
-Mnie chyba nie ..Jestem Arser,a ty ?-spytałem po czym dodająć -zawsze..
-
-A ja bym skoczyła w dół na pierze-zaśmiałam się
-Hej
-
Weszła i cień spowił jej futro. Była ledwie widoczna jej połowa pyszczka. Przyglądała się wilkom bez słowa.
-
Wszedłem
-Hej wam! Co porabiacie?
-
- To cie zrzuce na poduszki -powiedziałem ..-ja wole dzikie węże,potwory,strach i dużo ran..
Spojrzałem na Niewidzialnego..
-Cześć!A nic..
-
Mało nie dostała zawału na okrzyk Niewidzialnego ale nie wydała z siebie żadnego dźwięku.
-
Wchodzi spacerkiem a kruki krążyły nad Ashland.
-
Obejrzałam się.
-Cześć Nana, Cześć Niewidzialny.-powiedziałam
*Jejuu a co nagle się tu wszyscy zebrali?* -pomyślałam
-TO co misiek?
-
-Ja to Zuzm ...znam waszą córke ...Sierre ...fajna jest -uśmiechnęła sie i podeszła blizej
-ja niebedem wam przeszkadzać (szczegulnie przeszkadzać)...no czasami może coś dodam-usiadła na sianie
-hejo niewidzialny ...Nana co sie ukrywasz ...witam aszh
-
Wbiega.
-Iiiiiiiiiiiiii.
-
-no całkiem sporo wilków
-
-Mam pytanie. Co was nagle tu tak duzo?-spytałam
-Blue, Aszli zostawicie konie
-
-Dużo nas tu...trochę.-mruknęła wychodząc pomału z cienia.
-
-Czy o czymś ja nie wiem?
-
-Co tam Zuzm?
-
-u mnie dobrze... chyba pójde do spalonego nie lubie tłoku
-
-Mam zostawić konie? Chyba żartujesz, ja bardzo lubię konie zwłaszcza konie Apokalipsy, a właśnie znacie już moje Kruki Apokalipsy?
-
-Konie mają duszę, prawda?
-
-Mogę iść z tobą, widać że jak ja przyjdę to odrazu reszta za mną
-
-To jak Ari?
-
Usiadła z dala od innych. Przyleciał Dos.
-Idź męczyć Ashland...-warknęła do kruka.
-Mają piękne pióra.-pochwaliła kruki Ash
-
-jasne mozesz
wyszłam mijając zgrabnie wilki
-
Spoglądałem na nich..
-Za duży tłok -odparłem..
-
Wyszedłem za Zuzm
-
Podchodzi do Aszli.
-Tu są duszę.
-------------------
Zjedz ich D: Ja na sekundkę znikam, muszę zrobić porządek z mocami, bo potem zapomnę. Oh my satan! Oh my Cloud!~
-
-Ciekawe kiedy przyjdzie osobiście Apokalipsa, moje kruki to tylko ich ptaszki na wynajęcie.
-
Wstała i z niechęcią na pyszczku wyszła.
-
-Racja-potwierdziłam
_________________
z/w idem do sklepu
-
-To może się przejdziemy?-spytałem.
-
Ashland wyszeptał coś krukom, po czym one zaczęły zaczepiać kogo popadnie.
-
-Dusze, dusze. Wiele duszy - patrzy dziwnie na konie.
-
-Jedzenie dusz koni jest zdrowe?- Zaśmiał się trochę sadystycznie.
-
-Aszlii zostaw konie. To samo tyczy się Blue.-ostrzegłam ich
-Oki. A gdzie?-spytalam
-
-Nie wiem, to ty tu jesteś pożeraczem dusz.
-
-Spróbujemy, zobaczymy!- Wskoczył jakiemuś koniowi na szyję i gryzł bez opamiętania.
-
-Agresor!
-
Koń padł na ziemie martwy, wyleciała z niego dusza a Ashland pożarł ją.
-Dziękuje za ten zdrowy posiłek!
-
-I jak? Smakowało trawą?
-
Zmierzałem do wyjścia.
-Laj,idziesz?
-
-Nie miało smaku.
-
Wyszedłem..
Miałem nadzieje,ze Laj pójdzie ze mną ..
-
-To słabo. A byłam pewna, że będzie miało smak siana i trawy!
-
-Może koń za stary był...
-
-A kto to wie?
-
Zamurowało mnie. Podeszłam do nich wściekła.
-Co ty zrobiłeś!? Zostawcie te konie w spokoju. Jak wrócę a będzie tu chodź jeszcze jeden martwy to pożałujecie, że to zrobiliście!!-Wrzasnęłam wściekła. Wybiegłam
-
Stuliła uszy.
-Czy oni wszyscy muszą tak do cholery wrzeszczeć?
----------------
Oh my Satan. Zabijmy jeszcze z 13.
-
Wraca do zabija koni i pożerania ich dusz.
-
_________________________
Ooo nie! Już po was! Bujcie się! Zemszczę się na was!
-
-I co? Nadal wszystkie bezsmakowe?
-------------
Aż rzucam niecelnie motorami ze strachu o":
-
-Tak, chyba te konie są jakieś stare czy nie wiem co im jest że dusza niesmaczna.
-
-Czyli konie mają beznadziejne dusze.
-
-W końcu to tylko konie a nie jakieś wiedźmy.
-
-Może i fakt.
----------
I co, i co? My tu czekamy, a tu nic.
-
Weszłam. Wdepnęłam w coś mokrego i czerwonego. Podniosłam łeb ujrzałam martwe konie.
w tej samej chwili dostrzegłam Blue i Aszli.
-Wy! Wy! To zrobiliście!-krzyknęłam
-
-No, a widzisz tu kogoś innego?
-
-O nie! Ostrzegałam was!-warknęłam.
-
-I tak mi się nie opłacało, dusze koni są mnie smaczne...ciekawe jak smakuję Twoja dusza!- Spojrzał na waderę szaleńczym wzrokiem a swoimi demonicznymi oczami patrzył jej prosto w źrenice jakby widział tam duszę.
-
-Nie patrz jej prosto w oczy bo ją sparaliżujesz, albo zawału ze strachu dostanie.
-
-I oto chodzi!- Nie odrywa wzroku z źrenic a w oczach Ashland można dostrzec szaleństwo.
-
-Taaa Super. Demon demona chce pożreć jaki zbieg okoliczności. Wiesz jakoś tak gapiąc mi się w oczy wybucham przez cb śmiechem-zaczęłam się śmiać rozbawiona
-
-Ona naprawdę zawału dostanie. Za krótka zabawa.
-
Popatrzyła na Lajnę z politowaniem.
-Dobra, masz jakąś sprawę może?
-
-Kto ma niby zawału dostać? Chyba nie ja?-zapytałam ze śmiechem
-
-Dobra nie ma co ją wzrokiem straszyć, moje Demoniczne Oczy mogą się przydać do czego innego, ciekawe co zrobi jak Chaos nad nią zapanuję.- Z ust Ashland zaczyna lekko lecieć czarna krew.
-Cholera znowu...
-
Wbiła w Lajnę swe spojrzenie. Strach, niepewność i dezorientacja. Idealne.
-Aszli!
-
Ashland spojrzał się znowu w źrenice wadery, a w jego oczach był czysty chaos.
-Poczuj Chaos. - Zielone oczy Ashland zabarwiły się na czarno, w nich widać było odbicie wadery, została zarażona Chaosem.
-
Zaczęłam jeszcze głośniej się śmiać
-Ale ty śmiesznie wyglądasz.-
-
Robi to samo co Aszli - zaraża Lajnę chaosem.
-----------
Halo, ona coś robi, tak? Może byś zareagowała? A zresztą, teraz jesteś 'wyeliminowana' z gry na 26 minut, podwójny atak, podwójny czas trwania ;-;
-
-Wiecie to nie zadziała-powiedziałam nadla się śmiejąc
________________
A właśnie że nie
-
Wychodzi.
---------
Spoko. Ash, chodź.
-
_________________
Hmmm Łatwo poszło ;P
-
Wychodzi.
-
Nadal się śmiałam. Wstałam i wyszłam śmiejąc się.
-
-------------------------
Śnij dalej~
-
_______________________________________________
LAJNA - Co to ma być?! Wiem, że masz moce obronne ale jak oni cb atakują a siedzisz tu z nimi to MASZ reagować, odpowiadać bądź uciekać. Mimo iż masz te moce obronne to one dwie są silniejsze od ciebie, ty masz ledwo 200 pkt mocy, Blue ma 238 + Aszli i bez problemu przełamują Twoje moce.
-
______________________
Mnie tu nie byłooooo........
*Chowa się za 100 metrową górą*
-
__________________________________________
Ale na serio, po to są te UM by było widać kto silniejszy, i jeśli masz mniej i ciebie atakują to musi coś się dziać z Twoją postacią, bo jest to niemożliwe byś stała i się śmiała jak te w chaos ciebie wprowadzają... niemożliwe. I oby więcej takiego czegoś nie było.
-
______________________-
Nie policzyłam Um BLue i dlatego
-
__________________________
Spk ;)
Zazwyczaj nikt tego nie robi... :l
-
Wchodzi i widzi grupkę ocalałych koni.
-Aszli! Konie!
-
Wchodzi.
-Ciekawe czy duszę się zrobiły smaczniejsze! - Bez namysłu morduję konie i zjada duszę.
-
Patrzy.
-I jak? To samo?
-
-To samo! Chyba one się już nie zmienią.
-
-To nie warto na nie tracić siły - patrzy po całym terenie i nie widząc ani jednego żywego konia wychodzi.
-
Wychodzi cały w krwi.
-
Wszedłem. Zobaczyłem konie pasące się. Położyłem się i zacząłem je obserwować.
-
Wstałem, otrzepałem się i wyszedłem.
-
weszłam
Położyłam się pod krzakiem i zaczęłam obserwować pasące i brykające konie. Był to miły widok dla moich oczu.
-Chciałabym się z nimi zaprzyjaźnić-powiedziałam.
Bardzo lubię te zwierzęta.
-
Ile to już minęło, miesiąc, dwa, a może 3? Nie wiem, ale w każdym bądź razie już od dłuższego czasu omijał ludzkie siedliska, jednak teraz dziwnym trafem znalazł się przy pastwisku koni, gdzie to niedaleko była stajnia i ludzie. Już miał stąd iść, ale ujrzał jakąś waderę. Powoli zaczął się do niej zbliżać.
-
Wstał. Podniósł swoje dupsko ,poczym zjadł sobie człowieka.
- Żarełko pierwsza klasa!
- Wolimy pieczone.
- Nie wybrzydzajmy... A jedliśmy kiedyś konia?
- Chyba nie ,a co?
- Bo tam se stoją.
Rzucił się na stado...
-
Weszła. Zesztywniała widząc czarnego basiora rzucającego się na stado.
-
Zauważył innego wilka.
- Czekaj! Jakiś inny wilk tam stoi.
- No ale żarło...
- Jedzenie nie ucieknie.
- No dobra..
- A więc czego chcesz?
-
Zamrugała oczami nie wiedząc co odpowiedzieć. Basior należał do Watahy Mroku. Czuła to. Nie mogła się odezwać, sama nie wiedząc dlaczego.
-
- Ty no patrz niemowa jakaś.
- Przecież widzimy idioto. Jesteśmy tobą.
- To jak możemy iść jeść?
- Czekaj. Może my z nią pogadamy.
- Róbta co chceta.
- Witamy. Wybacz naszą niegościnność. Chciałaś czegoś?
-
Mowa basiora była wprost dziwna i przerażająca. Mimo to rozbawiło ją to nieco.
-Nie niczego nie chciałam.Po protu tu przyszłam aby popatrzyć na konie.- powiedziała wyraźnie i powoli.
-
- Czyli "koń" nie jest zwierzęciem smacznym ,lecz pięknym istniejącym po to by go podziwiać.
- Nie słuchajmy jej! Wszystko da się zjeść.
- Zamknijcie się! Nie jesteśmy tu tylko po to by jeść ale także po to by się czegoś więcej o świecie nauczyć.
- Nauka powiadasz? To może użyjemy na niej naszej drugiej mocy?
- Plucie koktajlem Mołotowa? Wybacz. Nie mamy takiego zamiaru.
- Wy i te wasze zasady...
- Jeszcze raz za nas przepraszam. Czy byłabyś skłonna odpowiedzieć na nurtujące nas pytanie?
-
-Jeśli chodzi Ci o to co tutaj robię już na to pytanie odpowiedziałam. A jeśli ci przeszkadzam mogę "zniknąć" i nie będziesz mnie widział.-powiedziała siadając.
-
- Chodziło mi o cel istnienia "koni"
-
-Konie? Konie można zjeść ale konina jest niesmaczna. Konie pomagają również w pracy. Można się od nich wiele nauczyć.
-
-Dzięki koniom, trawa jest też piękniejsza i ładniejsza a las lepiej nawożony i czystszy.
-
- Interesujące.
- Co byśmy powiedzieli żeby zamiast zjeść niesmacznego konia zatrudnić go żeby załatwiał nam pożywienie?
- Nas tam smak nie obchodzi =,=
- -.-
- No dobra. Niech wam będzie. Pytajcie się dalej.
- Czy możliwym jest zatrudnić takiego konia do przynoszenia nam potrzebnych informacji lub zdobywania pożywienia? Mógłby też się przydać jako strażnik jaskini lub tępiciel robactwa albo żywa encyklopedia. Przydałby się też królik doświadczalny.
-
-Eeeee...prędzej królik doświadczalny...Konie jedzą tylko roślinność. Ale zielenina wcale nie jest zła. Na przykład jabłka albo marchewki. Są dobre, smaczne i zdrowe! Marchewka dobrze robi na wzrok. Ale możecie z kolegą próbować dogadać się z koniem.
-
- Oni nie są naszym kolegom!
- Chcieliśmy powiedzieć to samo... Nasza sytuacja jest dość trudna do opisania. My jesteśmy jednym mimo iż jest nas trzech. 3 większość swojego czasu śpi ,więc nikt w naszej nowej watasze jeszcze go nie widział. My jesteśmy tym racjonalnie myślącym.
- My jesteśmy głodni!
- 2 są zawsze głodni. A 3 to berserk ,z którymi się nie dogadasz ze względu na twoją szybką śmierć zaraz po ich przebudzeniu.
- Co do wyrażania swojego zdania w mnogiej liczbie wysławiamy się w ten sposób ze względów czysto osobistych i niezbyt zrozumianych przez nas samych
- Więc na pewno nie można nazwać nas kolegami! Jak coś to braćmi z jednym mózgiem.
- Wow. Właśnie powiedzieliście coś mądrego. To wręcz cud.
- Rrrrrr.....
- Czy są jeszcze jakieś nieścisłości związane z naszą osobowością?
-
Nie wiedziała co powiedzieć. Chciała coś sprawdzić.
-a tego trzeciego nie możecie wyrzucić z "siebie"? Pewien goblin miał w sobie dwóch. Wyrzucił tego "złego". I żył zwyczajnie ale musiał uważać i żyć w świetle. Bo jak zstąpił na mrok pojawiał się "ten zły".-wstała. Cofnęła się o krok.
-
- Nawet jeśli to i tak nie mamy pojęcia jak to działa.
- A poza tym 3 są fajni bo jak wychodzą to już nie jesteśmy głodni.
- A wszystkie przez nas przeprowadzone badania szlag trafia.
- No co my mamy poradzić skoro eksperymentujecie na wiewiórkach ,a 3 pojawiają się tylko i wyłącznie z silnego głodu.
- Mogliby poszukać sobie innego pożywienia ,a nie rzucać się na nasze króliki doświadczalne
- Mniej więcej tak wygląda sytuacja.
-
Weszła powoli i spojrzała na inne wilki.
-
-Aha...Chwila...czyli jeśli ktoś was by przebił lub zranił ten trzeci by się ujawnił?-zapytała cicho.
-
Poczuła inny zapach. Obcy wilk.... Zesztywniała.
-
Podeszła do nich powoli.
-Witam...
-
"Wadera"-pomyślała i się rozluźniła.
Spojrzała na przybyłą wilczycę.
-
___________________
Gross: O.O
Ty serjo możesz tak pisać? Ja tak nie umiem :-:
-
...
_____________
też nie umiem i co ._.
-
- Zwykła rana tego nie spowoduje. 3 pojawiają się gdy jesteśmy na skraju życia i śmierci.
- Ejj! Mamy podsłuchiwacza.
- Już prędzej ją zauważyłem. Nie wygląda na niebezpieczną. Zostawmy ją.
- Już pamiętamy! To ta od tej elokwentnej wypowiedzi "heh".
- Tak, tak ,nie róbcie z siebie większych idiotów niż jesteście.
- Tak więc... 3 to takie nasze baterie załadowcze, które dzięki swoim umiejętnościom zapewniają nam dłuższy żywot.
-
Dar mam ;} Sorry ,że mnie nie było.
-
Wbiegł, żądny zaczepienia kogoś.
-
Spojrzała na szczeniaka.
-
- Witaj.
- Heheheheee.. Siemasz. Smacznie pachniesz.
- Tani tekst na podryw wymyśliliście. Sądzimy, że to nie zadziała.
- No i macie z tym jakiś problem?
- Tak bo to wciąż my a nam to nie przystoi.
- Prosimy o nie słuchanie tych idiotów.
-
-Rozumiem...-odwróciła się, widząc szczeniaka i zdając sobie sprawę że wader jest prawie że obok niej, wskoczyła w cień i zniknęła. Oczy błysnęły jej w cieniu ale błysk szybko znikł.
-
- Patrz! Ciekawe jak smakują szczeniaki.
- Wilki są do zawierania znajomości ,a nie do jedzenia. Chociaż w sumie to nie przepadamy za szczeniakami.
- A my je lubimy. Można je wiele nauczyć.
- Chcesz się czegoś nauczyć od wujków Gross'a?
-
Spojrzał na wszystkie wilki, jednak jego wzrok przyciągnął basior. OD razu poczuł, że z nim coś nie tak. Podszedł do niego raźno.
-Heja -rzekł, siadając niezdarnie na pupie- Safi jestem... Jasne. Mama mnie niczego nie chciała nauczyć -obrócił się szukając wzrokiem Miss- Zgubiłem ją -mrukną zadowolony, kładąc się na plecach i młócąc łapkami w powietrzu.
-
______________________
Właśnię widzę :}
Saviii tylko nie zaleź za bardzo za skórę mu czy co tam ma XD
-
_______________
Lajna leniu chodź tu ._.
-
Weszłam.
_____________________
Jasne, kurna na mnie zwalaj wszystko... v_v
-
Zauważyła Misty.Obserwowała.
____________________
a czy ja zwalam na ciebie? ._.
-
Zdezorientowana spojrzała na wszystkich.
-
- Yay! Mamy pierwszego ucznia! Słyszycie?
- Ile razy mamy ci powtarzać ,że wiemy wszystko to co wy... No więc? Czego go nauczycie?
- Umiemy kilka rzeczy. Wybierz czego chciałbyś się nauczyć:
1. Przyrządzanie koktajlu Molotowa.
2. Idealne wypatroszenie ofiary.
3. Podstawy matematyki.
3.Polowanie.
4. Skradanie się.
5. Przyrządzanie wiewiórek.
- Wiemy więcej ale nie chce nam się wymieniać.
-
_____________________
To do Miśka było, chyba. ._.
Nie kontaktuję dzisiaj, więc się nie czepiać za coś totalnie od czapy...xD
-
Wleciałam. Cicho stanęłam na ziemi. Ah... Biała smuga przecinająca niebo. To jest wkurzające. Każdy Cię widzi. Rozejrzałam się w poszukiwaniu tak znanej mi klaczki i młodego źrebaka. Zauważyłam ich na końcu pastwiska. Podreptałam do nich wesolutko machając ogonem. Przeskoczyłam ponad ogrodzeniem. I stanęłam obok niej zamieniając się w człowieka. Pogłaskałam klacz, a potem źrebaka.
____________
Ja? No dobra. Ale jak cię palnie po pysku to nie moja wina
Paczajcie ile się userów zebrału :3
-
Zrobiła się nerwowa. Zaczęło jej dzwonić w uszach. Wyszła z cienia ale stała blisko niego.
-Może coś mniej drastycznego?
-
-POLOWANIE!! -wykrzyknął uradowany, wyskakując w powietrze jak oparzony.
-Będę niczym, ninja... Skradał się do ofiary... A gdy już będę wystarczająco blisko... -zaczął gadać sam do siebie, chodząc do tyłu, okrążając Grossa, co chwilę znikając, by w końcu z okrzykiem pojawić mu się do karku.
-BAAM! I UMRZE TA MACIORA WREDNA JEDNA!! IHAA!! DALEJ!! PROWADŹ SZATANIE!! -zaczął go popędzać niczym konia.
_______________
Ah... Kotlety takie Twoje od czapy <3
-
-Ehhhh....-westchnęła ciężko.
-No to Gross macie teraz zajęcie...-powiedziała siadając
-
-Ekhm... - Spojrzałam na Sviour'a i podeszłam do niego.
_____________
Mogło się obejść bez nich...
-
Spojrzała na wadere.
-
-Za kark, do zimnej wody i n smyczy.-powiedziała śmiejąc się.
-
-Dawno tu nie byłam-powiedziałam. Odrzuciłam włosy do tyłu.
-
- Kekekekeee! Ej! Gdzie znajdziemy najbliższą ofiarę? Wy macie lepszy węch.
- Wszyscy mamy ten sam węch tylko ,że wy się na nim nie skupiacie. 100m na wschód w lesie jest stado jelenii.
- Huehuehue, no to lecimy!
Gross pognał w las niedaleko nie zważając czy szczeniak nie spadnie.
-
<wyszedł>
___________
TUUU LEJT!! >8D
-
-Ej...
__________________
Ej! -.-
-
-Mogę z wami pójść? Dawno nie byłam na polowaniu.-spytała, biegnąc za Grossem
-
- Ejj... Zatrzymajcie się. Waszego ucznia tu nie ma. -,-
Sorry. Byłem po żarcie.
-
- Jasne możesz iść z nami ^^
- Nie widzimy problemu.
-
Nie moja wina. Sam wyszedł xD
Ja miałem lepszy plan, ale nie zdążyłem. ;n;
Nie te lata... xD
Nana... Zaaryywaaa 8D
Jestem, Groszku ._.
I nie piszemy emotek w fabule ono
-
Zaryła łapami w ziemię.
____________
hehehe ja też xD
._.
-
-To może i ja się dołączę... A tak w ogóle na imię mi Fabula...
-
- Ej... - Powtórzyłam tylko zdezorietnowana.
________________________________
Nie mam siły się z tobą kłócić, możliwe, że zasnę przed monitorem... ;-;
-
-Nana.-spojrzała na waderę.
-
_______________
Lecim do lasu?
-
Widząc Miss, zwisł basiorowi na pysku, tak, ze widział ją do góry nogami.
-Fajnego znalazłem, coo?? Podoba Ci się, hmm?? -zaśmiał się i wrócił na jego grzbiet, klepiąc łapą miejsca obok i przywołując do siebie wadery.
- A zatem... WYRUSZAJMY!! -zakrzyknął wspinając się na łapkach i wyjąc żałośnie.
-
- Miło nam. Jesteśmy Gross.
Nawet w dialogach?
-
- Bardzo śmieszne Savi, nigdzie nie idziesz.
-
-Eeej.! -sprzeciwił się.
Ano. Musi być po polskiemu o^o
-
-Skoro polowanie...w lesie jest dużo zwierzyny...Savi, podejrzewam że Misty ma rację.
______________________
No że idziemy do lasu ._.
-
- Patrzaj! Jednak jest!
- Dobra nie ważne. Ruszajmy.
Poleciał dalej w las. Zatrzymał się 10m przed stadem.
-
Zaczęła biec za Grossem
-
__________________________
Gross my jesteśmy w stadninie .-.
-
Nic nie powiedziałam.
_________________
Misiek... Już po świętach...xD
-
Co nie znaczy ,że 100m dalej nie może być żadnego ludzkiego małego lasu.
-
________________
musisz napisać "wyszedł"/"wybiegł" i napisać nową wiadomość w odpowiednim wątku (;
niestety znaczy ;n;
ahaa... xD
zaczynają się teksty od czapy! *bierze popcorn*
-
_______
Ale jednak lepiej by było w lesie ;-;
-
-Ja idę!-zawołała.
Wybiegła.
-
________________
Misiek, pszu... v_v
-
Wyszedł.
Przepraszam. Jeszcze nie wszystko kapuję.
-
Wybieglam
________
Spoko ;)
-
<wyszedł>
Nie ma szprawy ^^
Bo od czego jest SAFFI? O^O
Pomagam zbłąkanym duszyczkom i próbuję spiknąć matkę xD
Cooo? XD
-
_____________
oki ;)
._.
-
-Tsa... - Mruknęłam i usiadłam.
_______________
Matka Cię zaraz zamorduje... c.c
-
____________
uuu... a kto ma taki piękny awek, hmm?? ^^
-
_________________
A kto ma świąteczny avek?
-
Pojawił się, pod nogami wadery.
____________
cicho xD
nie mogę znaleźć tego zmniejszonego xD
-
Spojrzałam na Sav'a.
______________
Zmniejszyć?
-
O masakra, ile tu wilków było i Nana nawet była a on sobie tylko stał, potem szedł powoli. Hmn, została jeszcze chyba Misty i Savi jednak on nie miał już ochoty na pogawędkę więc wyszedł.
-
Wszedł. Odrazu wyczuł znajomy zapach. Zauważył Misty i powoli zaczął się skradać do niej.
-
Demon, w oddali przemknęła jakby jego sylwetka, a może nie jego. Spojrzałam za nim i zmrużyłam oczy, jednakże nie zdążyłam dostrzec czy aby się nie myliłam, no ale trudno, westchnęłam i po raz kolejny zerknęłam na Saviour'a.
-
Gdy był bardzo blisko niej usiadł za nią i powiedział
-Hej...
-
Wzdrygnęłam i spojrzałam na Niewidzialnego, przekrzywiłam jedynie głowę.
-
Dawno nie zwiedzał miejsc, gdzie przebywali ludzie.
Wtargnął tu niczym błyskawica. Rozejrzał się. Zauważył sporą gromadę koni. Można byłoby się nimi wyżywić. Jednakże nie chciał być taki chamski wobec swoich wrogów, ludzi i pominął je wzrokiem.
-
-Co tam?-uśmiechnełem się do Misty.
-
-G-dzieś ty był przez ten czas? – Spojrzałam na Niewidzialnego, niczym jakaś wariatka, ostatnio nie miałam na nic siły, jeszcze to ciągłe pilnowanie Sav’a.
-
Zamilkłem.
-Musiałem coś załatwić... W innej watasze...
-
Pokręciłam tylko oczyma.
-
Pocałowałem Misty.
-Tęskniłem za wami..
-
Dalej się nie odzywałam, jakoś nie miałam na to ochoty.
-
-Przepraszam, że nagle zniknąłem... Pewnie się obraziłaś na mnie...
-
Zaprzeczytałam tylko kręcąc łbem.
-
Przytuliłem się do Misty.
-Następnym razem uprzedzę, jak będę się gdzieś wybierał...
__________
Nie wiem co pisać xD
-
-Mam nadzieję. - Mruknęłam tylko pod nosem.
_____________
Ta, mój zacny humor udziela się postaciom.
-
_________
No niestety,..xD
-
Słysząc te miłostki, wyszedł obrzydzony.
-
Spojrzałem za wychodzącym basiorem.
-
Spojrzałam przed siebie, nic ciekawego wkoło się nie działo.
-
-Może coś porobimy?
-
-Niby co?
-
-Zależy, co ty byś chciała porobić...
-
-Wszystko jedno.
-
Widząc Niewidka warknął i zrobił się niewidzialny, choć wilki pomyślały pewnie, że zniknął.
-
_________
Spadam, pap...
-
-Savi?
______________
1. Misiek... -.-
2. Orewułar.
-
Wyprowadziłam klacz i wsiadłam na nią. Podjechałam do nich na niej.
-Ahaha nie no rozwalacie mnie-zaśmiałam się po przyjacielsku.
-
- Ehm... Aha...
-
Odrzuciłam włosy do tyłu i westchnęłam. Zaczęłam wokoło nich krążyć.
-
Przyjrzałam się Lajnie, bo chyba to była ona, przynajmniej po głosie tak sądziłam.
-
Przeskoczyłam nad nimi jak ponad drążkiem na ziemi.
-
-Ekhm...
-
-Co?-spytałam.
-
- Już nic. - Burknęłam już pewna, że to Lajna.
-
Usłyszałam strzał.
-Pewnie znów odstrzały zwierzyny....Ciekawe co teraz-mówiłam
-
Nastawiłam uszu, jednakże nie wiedziałam, czy mnie to aż tak interesuje, czy co.
-
Zaśmiałam się. Po chwili odprowadziłam klacz i podeszłam do nich. Położyłam się obok Misty zamieniając się w wilka. Niby uśmiech na pysku lecz w oczach brak tej dawnej świetności.
-Ty to masz teraz łatwo...-powiedziałam znikąd.
-
Niby się rozglądałam, jednak kątem oka spoglądałam na Lajnę.
-
Położyłam łeb na łapach i patrzyłam w dal.
-
Przestałam się tak bezmyślnie gapić, jednakowoż jakoś taki nudnawy był ten spokój, który tu aktualnie panował.
-
-Trzeba się zwijać... Szybko-powiedziałam się podnosząc.
-
Pojawił się na Lajnie, zaciekawiony jej reakcją, na coś czego on nie wyczuł.
-Mianowicie? -zapytał, zjeżdżając z niej jak z ślizgawki.
-
-Ponowię pytanie. Mianowicie?
-
-Odstrzał zwierzyny. Oni już wracają. Nie czujecie? Nie słyszycie? Nie widzicie? Spójrzcie na drzewa...Oni wracają-powiedziałam.
-
-Jakoś nie, z takimi rzeczami to nie do mnie... - Burknęłam i ponownie zaczęłam się rozglądać.
-
Wzdrygnął się o przytulił do Miss.
-Nic nam nie zrobią, prawda? -zapytał lekko przestraszony.
Zwierzęta na 2 nogach przerażały go, ale i ciekawiły.
-
-Ehh-westchnęłam. Wzbiłam się w powietrze i schowałam się w chmurze.
Wkroczyli ludzie.
-
Spojrzała na wszystko, rozłożyłam skrzydła (które łaskawie muszę dorobić na avku... ._.) i złapałam Sav'a, wzleciałam dość wysoko.
-
Warknęłam. Rozłożyłam skrzydła. Dość szybko rzuciłam w nich kulą energii.
-Ten se siedzi-powiedziałam z irytacją. Złapałam Niewidka i wciągnęłam na jedna z chmur < nie spadniesz>.
-
______________________
Spd pap
-
__________
< nie spadniesz>.
Chyba, że... Ktoś go zrzuci (:<
-
Podleciałam do owej chmury.
_____________
Ekhm... -,-
Mam ciekawy pomysł na tych ludzi, no ale nie chcę nikogo uśmiercać, zwłaszcza mnie, znowu...
-
<wiszę na Miss ._. >
-
__________
Serio? ;-;
-
____________
W sensie w Twoim pyszczku x3
-
_________
Bo Cię do pokoju zaniosę i łańcuchem przywiążę, pisz coś no...xD
-
________________
Ale kiedy nie mogę, bo mnie czymasz xD
-
Przyglądałam się ludziom, ostatnio poza Ivo, to chyba ich widziałam jak sama byłam szczenięciem, nie pamiętałam nawet. W swej prostocie wpadłam na iście łatwy, lecz troszkę bolesny pomysł. Nagle z nikąd pojawiły się duże, ociężałe chmury, które sugerowały, że nadchodzi małe zamieszanko. Skumulowały się nad potencjalnymi wrogami, nagle zaczął padać dość spory grad, który dotkliwe poturbował niektórych ludzi… Zrobiłam to chyba z nudy, a może dla rozrywki, w sumie nie znałam powodu tejże "zabawy", lecz wyglądało to dość śmiesznie, nad ludźmi gradowe chmury, a wkoło ich brakło…
________________________
Zawsze możesz się spadnąć mocą i się "pobawić" jak ja...C,:
-
Patrzył na wszystko z zachwytem. Jego ciało zapłonęło czerwonym ogniem, a oczy zrobiły sie czarne jak węgle. Wyrwał się Miss i niczym pikujący jastrząb popędził na dół. Zamienił się w jakby w... szatana? Krążył wokół ludzi z niezwykłą prędkością, rozrywając im ciała, odrywając kończyny, wnikając do umysłu i niszcząc go doszczętnie. Po chwili staną na środku pobojowiska. Dookoła niego leżało mnóstwo trupów. Sam stał ledwo na nogach, ciężko oddychając a z jego futra unosiły się obłoczki dymu. Upadł wycieńczony.
-
-S-Savi? – Spojrzałam trochę zdezorientowana na niego, dopiero co go trzymałam, nim spostrzegłam, że się mi ulotnił, zrobił takie coś. Chyba zaczynałam się bać własnego syna (ja nie żartuję…). Po chwili takiego zwisania na nieboskłonie zleciałam do Saviour’a i podeszłam do niego. Klepnęłam go lekko po pyszczku.
____________________
Ale nie aż tak! >.<
-
Wymamrotał coś tracąc świadomość.
_________________
Nie? ;__;
-
-Savi – Powtórzyłam, nieco głośniej, jakoś nic innego, żadne inne słowo nie mogło przeze mnie przejść.
______________
Pobawić, nie zabić... ;-;
A już myślałam, że zaczynamy lecieć dłuższymi postami, ale jak nie... v_v
-
Spojrzał na drzewo i zeskoczył na nie. Poobijał się przez gałęzie i upadł na głowę, zemdlał.
_____________
Teraz 2-óch leży xD
-
Stałam tak, niczym ten słup, zdezorientowana i w ogóle, usłyszałam tylko kolejne łup i odwróciłam się w tym czasie dostrzegając Niewidzialnego.
-Nie zabierać się za rzeczy, których nie jest się w stanie wykonać. - Burknęłam już lekko rozdrażniona tym wszystkim.
-
-O matko! Co za matoł nooo!<bez urazy>-powiedziałam do Niewidka. Spojrzałam na Saviego.
-WoW...-powiedziałam. Zleciłam na dół. Rozejrzałam się po pobojowisku.
-Niezwykłe. Przydało by się, gdyby jeszcze umiał na tym panować, by innych nie pozabijać.-powiedziałam i stanęłam. Podeszłam do Niewidka i go wyleczyłam.
-Savi... Raczej powinien odpoczywać-wymamrotałam.
-
Twardo tak stałam, bez ruchu i tak dalej, jakieś paplanie ze strony Lajny do mnie tylko docierało i w dodatku po czasie.
-Hę? - Zerwałam się nagle.
-
-Zabierz Savioura do jaskini ja wezmę tego gamonia.
-
Kiwnęłam głową, chwyciłam Sav'a i wyszłam z nim.
___________________________
Nie no, nie ma co, milusia jesteś...xD
-
Wzięłam na grzbiet Niewidzialnego i wyszłam.
___________________
No a jak! Ja to taka potulna i milusia :D
-
<wyniesiony>