Drukuj

Zaloguj się lub zarejestruj.
1 Godzina 1 Dzień 1 Tydzień 1 Miesiąc Zawsze
Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji

[Demon]

Ciemny tunel ukryty za zieloną, bujną roślinnością. Gdy się już wejdzie do jaskini czuć wszechobecną magię. Ba! A nawet ją widać. W środku w jaskini ciągle pada śnieg, ale to prawdziwy śnieg. Nie ma logicznego wyjaśnienia skąd sie on tu bierze, po prostu jest magia! A co jeszcze kryje się w jaskini to tego nie wiadomo, ponoć każdego spotyka tu innego.

[Nero01]

Wszedłem z raną na brzuchy. Cały czas lała się krew z niej. *Napewno się kiedyś zagoi* pomyślałem. Zobaczyłem jakąś dziwną roślinność. Była bardzo bujna. Uśmiechnąłem się sam do siebie. Wszedłem w roślinność. Nagle poczułem coś zimnego na moim nosie. Byłem zdziwiony,  bo ujrzałem śnieg. Otworzyłem buzię ze zdziwienia. Wszedłem głebiej w śnieg. Okazało się, że była to jaskinia, a w niej pada śnieg. Śnieg był mi po 'kolana'.

[Nero01]

Spojrzałem na czerwony śnieg od mojej krwi. Warknąłem na siebie. Wkurzyłem się z powodu tej rany. *Jak tylko wyjdę z tego miejsca to idę do biblioteki i czytam o tym zadrapaniu* pomyślałem. Szedłem dalej w stronę ciemności. Użyłem żywiołu ognia, by rozświetlić teren. Mały ognik, który stworzył się nad moją łapą poleciał trochę w przód, ale nie za szybko. Ognik był blisko mnie.  Uśmiechnąłem się do ognika.

[Nero01]

Zobaczyłem nagle przed sobą...

Yeti!
Wstrzymałem oddech. Na szczęście yeti spał. Ognik się zmniejszył. Przeszliśmy koło yeti' ego, się nie obudził.
-Choćmy dalej.-szepnąłem do ognika.
Gdy oddaliliśmy się od yeti' ego i nie było go widać to ognik się zwiększył i poszliśmy dalej.

[Nero01]

Wyszedłem z ognikiem.

[Kamikadze]

Błądząc tak po świecie, niedługo, ba, nawet bardzo długo wadera wędrowała w samotności. Dochodząc do tego dziwnego miejsca, jak je nazwała. Rozejrzała się i gdy stwierdziła, że nikogo nie ma, weszła do jaskini. Spojrzała na biały śnieg. Nigdy nie widziała czegoś takiego. Stanęła na to łapą, zapadła się, wpadając w niego. Szybko podniosła się, aczkolwiek nie chciała, żeby ktoś zobaczył ten upadek. Zaczęła powoli iść po śniegu, ostrożnie stawiając łapy. Gdy stwierdziła, że niebezpieczeństwo minęło, przyspieszyła kroku i szła przed siebie. Podobało jej się tu, jednak nie zamierzała długo tutaj zostać.

[Kamikadze]

Tak jej się zdało, że już nadeszła kolejna noc. Ciekawe, doprawdy ciekawe. Dziwiła się, bo jeszcze nikt jej nie zaatakował. Westchnęła i wyszła, spoglądając jeszcze za jaskinią.

[Rena Ryuugu]

Weszła.

[Rena Ryuugu]

Rozejrzała się po jaskini, po czym z lekkim zdziwieniem i niezadowoleniem stwierdziła że w jaskini pada śnieg.
- cholera ... - mruknęła otrzepując się ze śniegu - Lorii, ty masz wiecznie dziwne pomysły ...

[Rena Ryuugu]

Wyszła.