Drukuj

Zaloguj się lub zarejestruj.
1 Godzina 1 Dzień 1 Tydzień 1 Miesiąc Zawsze
Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji

[Rachil]

rachil dalej chrapała ale zaczęła się niespokojnie wiercić. co chwila przewracała się na bok i czasami drżała powarkiwała i machała łapami jakby chciała coś z siebie zrzućić.

[Sierra]

Nagle zwróciłam wzrok wiercącej się Rachil. Zapalał się we mnie maleńki płomyk niepokoju.

[Rachil]

rachil dalej się trzęsła jakby dostała jakiegoś ataku.
co chwila coś pojekiwała albo mówiła przez sen. normalny wilk dawo juz by sie obudził rachil nie mogła

[Sierra]

Podeszłam do dziwnie śpiącej Rachil i dźgnęłam ją lekko łapą mówią przy tym:
-Rachil...Raachil...

[Rachil]

zerwała się na nogi dysząc przy tym jakby jej ktoś powietrze zabrał
-gdzie my jesteś...
NIE KTÓRA GODZINA ?? spytała się stojącej obok sierry

[Sierra]

-Jest południe...-Powiedziałam jakbym doznała szoku,patrząc przy tym na słońce osadzone w centrum nieba






_____________________
PW....Rachil (prywatne wiadomości jkbc.)

[Rachil]

-południe południe , mruknęła
no nic dzięki za info i dzięki że mnie obudziłaś bo przespałabym 2 dni zachichotała.
idę się przejść idziesz z mną?

[Sierra]

-Hmmm...-Zastanowiłam się i spojrzałam na niebo.-A miałaś kiedyś zaszczyt latać?-zapytała dalej lampiąc się w niebo.

[Rachil]

-hmmm tak ale nie w ten sposób.
 zastanowiła się chwilę
potem nagle zaczęła drżeć i się kurczyć.
kości strzykały i wbijały się w siebie formując zupełnie inną postać
.mięśnie zmieniły położenie a futro zmieniło się w brązowawe pióra
 zamiast wilczego warknięcia z gardła rachil wydobył się ptasi pisk
po chwili obok sierry stał dosyć duży sokół
- to co lecimy? spytała się rachil/sokół

[Sierra]

-Ahhhhhh.....-a-Spojrzałam nie dowierzając-Ścigamy się? Meta jest w lesie...Narka!-Użyłam prędkości światła,już mnie tutaj nie było .

[Rachil]

owwwwww mruknęła to oszustwo ja tak nie umiem ! wrzasnęła za nią
zachichotala i wzbiła się w powietrze

[Michonne]

"Niektórzy umieją latać, inni zmieniać się w coś, a ja przenikam."-pomyślałam. Skierowałam wzrok na króliczka, jego łapka spuchła. Nie mógł nią ruszać. "Amputować ją czy co?"-zastanowiłam się.
-Maluszku?
Popatrzył tymi oczkami na mnie.
-Mogę zjeść ci nogę?
Przeraził się.
-Popatrz, zrobię ci nową. Z metalu czy z drewna. Będzie sprawniejsza i lepsza w użytku. Możesz to potraktować to jako zwycięstwo!
Stanęłam przed nim, bał się, czułam jego strach. Opuściłam łeb w dół i po cichu powiedziałam do siebie:
-Nawet zajączkowi pomóc nie umiem...
Na ziemię zaczęły kapać moje łezki. Popatrzyłam na zwierzątko. Przywlókł jakiś kawał metalu i jakiegoś materiału. Zaczęłam lekko się śmiać.
-Będziesz teraz szpanować swoją protezą, no nie?
Wyciągnęłam do niego łapę, chciałam żeby przybił mi "żółwika". Delikatnie odcięłam łapkę gryzonia, przymocowałam już "metalową" łapkę. Zajączek wyglądał jakby chciał mi podziękować. Pokicał sobie chwilę i znikł.

[Michonne]

Zaczęło mi się nudzić. Goniłam już swój ogon, potem kopalam dołek. W końcu usiadłam. Po chwili wybiegłam.