Drukuj

Zaloguj się lub zarejestruj.
1 Godzina 1 Dzień 1 Tydzień 1 Miesiąc Zawsze
Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji

[Nana]

D: Zmuszasz mnie! No lol! xD

--------------------------------
Wciąż naburmuszona niemożnością dogadania się z nowo poznanym basiorem, leciutko wyjrzała znad krzaków.
Nie wiadomo skąd zjawiła się inna wadera na widok której Gareth raczej miał lekko zaskoczony i nieco złośliwy wyraz pyska. Kim jest? Skąd się wzięła? Skoro wzięła się znikąd to musi byc podobna do wilczego demona. Aktualnie chyba za bardzo jej to nie obchodziło. Znając życie i ona również ją wyczuje i skończy się siedzenie w spokoju.
Na razie wolała nie wychodzić. Jeżeli zajdzie taka potrzeba to wyjdzie jeśli nie, pozostanie w ukryciu w nadziei że nim nie zwróci na niej większej uwagi.

[Ian]

Gareth, czując zdziwienie i zaciekawienie Nany związane z pojawieniem się Wang-Mu, wyszczerzył się drwiąco, oglądając się na białą waderę skrytą w krzakach. Nie powiedział nic, spojrzał tylko ponownie na nowo przybyłą.
- A więc... Co tu robisz, Królewska Matko Zachodu? - zaśmiał się.
Westchnęła.
- Przestań. To tylko okrutny żart moich rodziców. - zaraz jednak uśmiechnęła się lekko. - Później ci powiem... Albo sam zgadniesz.
- Milutko z twej strony, amiga, iż uważasz, że zdołam to ogarnąć swoim ziemskim rozumem. W końcu to sprawa na skalę boską. - zachchotał.
- Jesteś taki gnomiczny - spojrzała na niego, uśmiechając się.
- O tak! - zasyczał. - Dzięcioł stuka w drzewo, by wydobyć robaka. Czym jestem, Królewska Matko Zachodu? - zawiesił głos, w oczach błysnęły mu radosne iskry.
- Dzięciołem, Garai. Pytanie brzmi, kim jestem ja?
_________________
A zmuszam, bo inaczej nie napiszesz xD

[Nana]

Nie słuchała rozmowy parki. Mało to ją w tej chwili interesowało. Ułożyła się wygodnie czekając na dalszy rozwój sytuacji.
______________
I kto tu kogo zmusza c:<
Stare, dobre zagranie ha ha!
Choc znając życie walniesz tak że ode mnie będzie zależało Dx

[Ian]

- To proste, nina. Jesteś talią bez jednej karty. - odparł miękko Gari i wyszczerzył się.
- Twierdzisz, że jestem szalona? - na pysku Wang-Mu zagościł nikły uśmiech. - Pewnie coś w tym jest.
- Tylko na tyle, na ile jest potrzebne, pequena. Nie bardziej niż ja czy kryjące się tu los Lobos. - uniósł brwi, patrząc wymownie na Nanę i szukając mnie wzrokiem. Ja tymczasem byłem już w połowie drogi na bagna. Wzruszył ramionami i wyszczerzył się do Wang-Mu. - Tylko na tyle, na ile jest to potrzebne...
Wang-Mu podążyła za jego wzrokiem. Spojrzała łagodnie na Nanę, po czym westchnęła i odchyliła łeb do tyłu, wpatrując się w niebo spod zmrużonych powiek. Gareth obserwował przyjaciółkę spokojnie.
_______________________
Jestem na tel, co przeklada sie rowniez na moja wene, wiec przycisne cie jutro, strzez sie xD

[Nana]

Siedziała dalej ukryta. Poczuła że została już odkryta. Postanowiła się nie ruszać. Dopóki nikt nie zwracał na niej większej uwagi postanowiła nie wychodzić.

[Ian]

- A man of words and not of deeds,
Is like a garden full of weeds.
And when the weeds begin to grow,
It's like a garden full of snow.
And when the snow begins to fall,
It's like a bird upon the wall.
And when the bird away does fly,
It's like an eagle in the sky.
And when the sky begins to roar,
It's like a lion at the door.
And when the door begins to crack,
It's like a stick across your back.
And when your back begins to smart,
It's like a penknife in your heart.
And when your heart begins to bleed,
You're dead...
You're dead...
And dead indeed. - mruknął Gareth pod nosem, mrużąc szkarłatne oczy. Wokół niego zamigotały nagle płatki śniegu, trawa urosła w oczach, sięgając już jego łokci, a las wypełnił się śpiewem ptaków. Wang-Mu zamknęła złote oczy i uśmiechnęła się lekko, słuchając wiersza.

[Ian]

Greth nagle zastrzygł uszami i powoli się uśmiechnął.
- Oho... Mały Inny ma ciekawe myśli. Trzeba to sprawdzić! - wybuchnął dzikim śmiechem, brzmiącym trochę jak Joker, po czym okręcił się wokół własnej osi i zniknął w chmurze dymu i drobnych błyskawic. Wang-Mu pokręciła głową z dezaprobatą i westchnęła.

[Nemhain]

Wbiegłam do lasu, od razu krzycząc:
-Nana, Nana, ratuj!
Po chwili dodałam też:
-On jest taki wielki i groźny!
Zauważyłam cel moich poszukiwań i wskoczyłam do krzaków, w których się kryła. Nie sądziłam, żeby biały wilk mnie wtedy ani dostrzegł, ani, później, dogonił - gnałam, jakby mnie sam Anioł Nocy gonił. Ale mimo to drżałam ze strachu. I wściekłości - może i samice nie są takie silne, ale wcale nie gorsze w walce, a to co powiedział to nieprawda.
-I głupi. I wredny. I zły. I ghyr. - dodałam po chwili.

[Nana]

Zaskoczona przybyciem Nemhain aż wstała.
-O kim ty mówisz?- spytała zdumiona. O kim była mowa? Co się właściwie stało?
-Opowiedz mi wszystko na spokojnie. Gdzie byłaś, co się stało że tak wpadłaś i o kim mówisz?- spytała spokojnie. Jej kobieca intuicja podpowiadała jej że tym wilkiem nie mógł być Demon. On tak nie robił. Razer odpada, Gareth również, więc kto?
Będą z tego kłopoty. Jak nic!

[Ian]

Ponownie buchnął kłąb purpurowego dymu, z którego wyskoczył Gareth. Zerknął na wciąż czekającą cierpliwie Wang-Mu. Jako, iż nie zapowiadało się, by miała zamiar wyjaśnić w końcu przyczynę swojej wizyty, czekała na coś innego. Gari najwyraźniej nie zamierzał sprawdzać, na co. Usiadł przed nią i wlampił się w jej złote oczy. Po chwili zerknął na Nanę i Nemhain, a potem ponownie na Wang-Mu.

[Nemhain]

-No ten nowy. Straszny, wielki, biały. Ma ślepe oczy, ale widzi. - rozejrzałam się z niepokojem, jakby miał wyskoczyć zza drzewa i się na mnie rzucić - Związał Karo, ale Ian i Gareth jej pomogli. Nie przyjdzie tu, prawda? - zapytałam niespokojnie.

[Ian]

Gareth wyszczerzył się, słysząc obrazowy opis nowego z pyska Nemhain. Zastrzygł uszami i usiadł, przeciągając się leniwie i machając ze spokojem długim ogonem.

[Nana]

-Raczej nie przyjdzie. Po co miałby za tobą gonić?- spytałam lekko się uśmiechając.
-Z resztą tu jest Gareth plus my dwie. Jakoś dalibyśmy radę temu "nowemu"- powiedziała na ucho Nemhain.
-Nie pamiętasz jak się nazywał?

[Nemhain]

-A skąd mam wiedzieć! Skoro mnie nie widział, nie przedstawił mi się.

[Nana]

-Mogłaś je usłyszeć gdy coś mówił.- burknęła. Machnęła ogonem.
-Gdzie był?- spytała chłodniej.
Zainteresowało ja to. Dawno nie było tu takiego osobnika. Zjawił się i już sieje terror... Warto byłoby sprawdzić gdzie najczęściej chadza aby uprzedzać gdzie jest, gdyby okazał się dużym zagrożeniem. Choć po co podejmować takie kroki? Nie  łatwiej jest go spacyfikować?