Drukuj

Zaloguj się lub zarejestruj.
1 Godzina 1 Dzień 1 Tydzień 1 Miesiąc Zawsze
Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji

[Nana]

Wciąż patrzyła na Karo czerwona i oburzona.
-Wy....wy.....Ty mały zboczeńcu...- warknęła pod nosem.
-Łamiesz....WY ŁAMIECIE wszelkie morale! Moje ludu i wszystkich stworzeń tutaj zboczuchy jedne...-warknęła jeszcze.

[Karoiiina]

- O czym Ty mówisz? - spytała szczerząc się głupio.

[Nana]

Fuknęła jeszcze i usiadła w wysokiej trawie. Machnęła nerwowo ogonem a Dos zniknął. Ponownie...
Wzięła parę głębokich wdechów. Zeszło z niej całe oburzenie lecz dalej była nerwowa. 

[Nana]

-Mówię zboczuszku że jesteś nieprzyzwoita.- warknęła ze złością. Może liczy że to coś da, ale przynajmniej jej ulży.

[Karoiiina]

- Hahhahahahahaahahhahahah, nie no, serio? Nie przeleciałam go. Nigdy w życiu - wybuchnęła śmiechem. - Ale ma zajebiaste futro.

[Nana]

Zrobiła się jeszcze bardziej czerwona.
-Ja o chmurach ta o zupie! O czyimś futrze będzie mi prawić! Super, za bardzo mnie to nie obchodzi, ale okej!
-Jednak może dostałaś nauczkę za takie głupie, bezsensowne i zboczone pytania...-mruknęła mrużąc oczy.

[Karoiiina]

- Ty myślałaś że ja serio to zrobię? Ejejejejej, no bez przesady, mam partnera, a partnerów się nie zgadza nawet jeśli są totalnymi ciapowatymi kiślami.

[Nana]

-Sama jesteś kisiel i to jeden wielki!- warknęła głośno.
-Nie lubię i nie znam się na takich żartach...-dodała.
-Są głupie, mało śmieszne bo nikt prócz mówiących kwestie nic nie rozumie...- mruknęła jeszcze obrażona.

[Karoiiina]

Warknęła. Karo nie pozwoli sobie na obrażanie jej tu i teraz. Używając elektrokinezy mentalnej wtargnęła do umysłu wadery, chwilowo pokazała jej najskrytsze lęki. Po chwili Karo "wyszła" z jej umysłu i położyła się na plecach, wcześniej jednak rozkładając skrzydła.

[Nana]

Pojawił się Dos z wyrazem bólu na pysku.
-Ty...ty...- poziom furii, złości i gniewu zaczął przybierać na sile.
Śmierć brata, odejście od rodziny, okropne życie w puszczy... Pierwsze spotkania z członkami...Pojawienie się Dosoyoto.
Wszystko się w niej wymieszało.
-Czemu to zrobiłaś...?- fuknęła w jej stronę. Nie rozumiała dlaczego ale wiedziała co ma zrobić zaraz.

[Karoiiina]

- Zasada pierwsza Kodeksu Karo: Nigdy nie zadzieraj z Karo, jeśli życie Ci niemiłe. Czy jakoś tak. Czyli, innymi słowy, jeżeli w jakikolwiek sposób obrazisz czy znieważysz Karo bądź pewna, że Karo się zemści. Nieważne jak, ważne że - mruknęła, podnosząc się. Przeciągnęła się i wystrzeliła w górę. Ot tak, dla zabawy. Wadera zawsze musi być w formie. Dawno nie ćwiczyła, a w nocy ćwiczy się najlepiej.

[Nana]

Odsłoniła kły, podniosła ogon wysoko do góry. Spojrzała się za Karo.
-To chyba nie wiesz jakie są moje zasady droga Karoino...- uśmiechnęła się szyderczo.

[Karoiiina]

- Nie zapominaj, że i tak nie masz ze mną szans! - krzyknęła z powietrza, wisząc nad waderą. - Bądź co bądź nie słucham nikogo. Dosłownie.
Kłamstwo, droga Karo. Karo słucha Demka. Ale Nana nie musi o tym wiedzieć. Z resztą, nudny jest ten konflikt z Naną.

[Nana]

Nana zniknęła. Tam gdzie przed chwilą była, stał Ian z pytającym wyrazem pyska.
-Może i nie. Zawsze wychodzę z każdej sytuacji i nigdy nie wiesz czy wygrasz czy nie!- warknęła, nie wiadomo skąd.
Ian usiadł dalej nie wiedząc co się dzieje. Jeśli pojawiłabym się jakakolwiek osoba, przestałaby. Gdyby pojawił się nawet szczeniak- zrezygnowałaby. Po co przelewać krew?
Na razie nie wykonała ani jednego ataku. I słusznie... Bo zawsze można przestać. Ale gdy już się to zrobi, prędzej czy później trzeba będzie to skończyć.

[Razer]

- Jak dzieci... jaak dzieci - mruknął bury basior, wychodząc zza wysokich traw z podłym, ale zarazem przyjaznym uśmiechem na pysku.
- Taak, taak. Wszystko widziałem i słyszałem i wiesz co? No no Nanko, zaskoczyłaś mnie. Jak widać cicha woda brzegi rwie czy jak to mawiają. Waszą gadaninę słychać było na drugim końcu krainy - westchnął Razer, podchodząc bliżej.
-... A tak między nami. Jeśli masz okres to nie łaź po lasach w środku nocy bo jeszcze coś ci zrobią. Nie patrz tylko na mnie -wyszeptał bury. - No i nie zwracaj uwagi na tą waderę. Cięty język a mózgu zero - wskazał łapą swój łeb. Nie miał pojęcia, że tamtą wilczycą była Karo. Obszedł Nanę dookoła, aby ponownie zająć swoje miejsce. Usiadł i uniósł jedną brew.
- Demoniasty zamiast rzucać żartami naprawdę powinien się za coś wziąć bo staruszek sflaczeje. Ciekawe czy jeszcze jest płodny. Niech sobie nadrobi tą utraconą formę bo aż mi szkoda jak na niego patrzę. Garbaty, krzywe łapy i braki w uzębieniu - wyolbrzymił.  - Niech gość bierze póki formę ma i któraś na niego patrzy - zamilkł na chwilę. - Spoko gość, ale trochę przewidywalny. Za to go lubię ...- powiedział
- No ale dobra bo się rozgadałem. Fajnie cię widzieć, młoda. Męża masz? Zdrówko jest? Ile żyć na sumieniu? Trochę posiwiałaś... -  mruknął z cieniem uśmiechu.