Coś o Ari'm:
-Bójcie się ludzie..Jest to Hagrid...
-Aktualnie jest różoffym kucykiem xD
-Jest dośc mało inteligenty..
-Lubią go(raczej)Imię:Arser
Płeć:basior
Wiek: 5 lat/ dzień 25/ część roku V
stanowisko: Samiec Betha WP- klekac przed Ari'm!!!!!!
wataha :Pierwotnych
Armia: Królewska- klękać przed szlachtą xD
Charakter wilka:tajemniczy ,uwodzicielski ,przeażający,odważny,silny i zwinny - wkońcu łowca
Ulubione zajęcia:yyyyyym polowanie na tluste wiewiórki
Moce :
1 Żywioły..
2 Demoniczność..
3 niewidzialność ( zdobyta dzieki loterii)
4 lanwa- moc dzięki, której masz kontrole nad lawą ale tylko niebieską. LAwa ta niszczy wszystko na swojej drodze. (Loteria)
5 porozumiewanie się ze zwierzętami (dzięki medalionowi natury)
6 cloning-po łacinie znaczy klonowanie się..
7 tempus subsisto-zatrzymywanie czasu.Może powodować cofnięcie sie czasu lub zatrzymanie go,jednak czasem dochodzi do tego,że nie da sie już wrócić do chwili,w której byłeś..
8 mors oculo-oko śmierci.Spojrzeniem może złamać kości,uszkodzić dusze czy też spowodować okropny ból przez kjtory stracisz panowanie nad ciałem..
9 scindendae animarum-rozszczepianie dusz..Pozwala rozszczepić dusze na 7 kawalków przez,którą mój wilk może przeniknąc do ciała wroga i go odóżyć przez co straci zmysły..
10 anima in fasciculum-dusza w garsci..Pozwala złapać dusze innego wilka i nią kierobać..Kierować jego czynami i wgl,jednak nie myśli za niego..
11 zmiennokształt..
Nie kopiować mocy 7,8,9,10 !!!!
Rzeczy: Berło Marsa.,Amulet Kruka,Fiolka Krwi Blackmoora ,magiczny zegar .medalion natury ,korzeń i wiele innych -----------------------------------------------------------------------
Oto ja :
-----------------------------------------------------------------------
Siła:107
Zręczność:105
Czujność:85
Szybkość:101
Odwaga:90
Moce:104
( Dzięki amuletom i loteri jak coś )-----------------------------------------------------------------------
RODZINA :
partnerka : Lajna !!!!
potomstwo : Sierra, Milka i Hikarina
brat: Elmo
siostra:Zuzm
przyjaciele : Śnieżka,Elmuś,Lajna,Chrona,Akira,SaraLay,Salvaja,Krystal ,Demon,Karoo ,Sierra, Rossa ,Jeida ,Kim ,Milka ,Hikarina -----------------------------------
Towarzysz :Mistenia
Imię:Czaruko
Zdolności :magia.
Towarzysz: Hydra
Imię: 1 głowa : Nakito 2 głowa : Shakim 3:Peru
Zdolności : żywioły
Towarzysz :Menor
Imię: Mendragon
Zdolności: Mrożenie wzrokiem ..
-----------------------------------------------
Pełnia mnie mordyje ,a świat skłania do złego cóż życie wilka nie jest nic warte ,gdy nie ma się tej jedynej samicy pod slońcem !
10 WD-----------------------------------------------------------------------
Historia przed dołączeniem do watahy:
''Duch wilka ''
Głośne bicie serca.Ciężki i chrypliwy oddech.Krwiste oczy i ogon pozbawiony futra .Tak to ja Arser .Znieważony i wytępiony przez stado młodszy brat Alfy ,a jednak bez przyszlości.Maszerowałem dostojnie z podniesionym łbem szukając schronienia przed burzą ,jednak na zupełnym pustkowiu nie da się się znaleść niczego oprocz trawy i sterty śmieci wyrzuconych przez ludzi.Jako ,że wyrzucili mnie ze stada nie mialem już ochoty być dobrym ,by znowu stac się odludkiem z innej epoki .Świat jest tak samo zły ,więc po co być jego wrogiem skoro możesz stanąć po jego stronie .Ja mam zamiar tak zrobić. Poszukać swojej ciemnej strony jako Arser młody wojownik z krwi i kości. Silny ,zwinny i mądry jak Alfa !
Nagle ni z tąd ni z owąd na mojej drodze pojawił sięmłody wilk zupewnie inny niż te ,które dotad widziałem na własne oczy.Był jakby powiedziec to ,by się nie wygłupić biały ,niewidoczny,popielaty.Nie!!!.Niewidzialny niczym duch. Zrobiłem jeden krok do przodu ,a ten już odwrocił się w moją strone i szykując się do ataku skoczył na mnie.
Skuliłem się jednak wilk zniknął ,rozpłynął się w powietrzu jak chmura ,a nade mnął wirowały małe kłębki jakby niewidocznego styropianu.
''Duch Wilka''
Nikt nie wiedział tak naprawde kim jestem czy zgłąkaną istotą czy też potworem ,który najpierw męczy po czym zabija swoje ofiary.Nikt tak naprawde nie znał mnie dość dobrze ,by stwierdzić ,że jestem normalnym stworzeniem ,a nie pasożytem ,ktory nie ma prawa żyć jak normalne wilki. Bo co ! Sprzeciwiłem sie Alfie! Swojemu bratu ! ,by chronić jedyną samice ,którą mogłem uznać za kogoś bliskiego.Nie za przyjaciela ni siostre ,ale jednak kogoś bardzo ważnego dla mojego zlodowacialego serca.Ariabia! Tylko ona mogła dacv mi to coś czego naprawde potrzebowałem.A była to miłośc zwykła czasem bezsensowna miłość do mnie .Wilka ,który sam niszczy inne serca ,by zaspokoić swoją samotność.
Kiedy zrozumiałem ,że duch wilka ,który mnie zaatakował to tylko moje złudzenia bez żadnych skrupułów pobiegłem przed siebie ,uciekając przed swoimi myślami !Jednak nadal nie byłem zupełnie sam!
Wściekły duch wilka nadal mnie gonił .Biegł i biegł stąpając mocno lapami o ziemie aż wkońcu biegliśmy rownym tempem.
NAGLE ZROZUMIAŁEM ,ŻE TO BYŁEM JA !!
''Duch Wilka ''
Czułem się okropnie jakby ktoś właśnie przebił mi serce .Czy naprawde byłem taki okropny ,że chciałem samego siebie zniszczyć,by wkońcu zaznać spokoju.Możliwe zrobiłem coś niewybaczalnego co zhańbilo moje imię po czym uciekłem niczym tchórz ,a teraz moj własny duch chce mnie dopaść. Coż więc przynajmniej zrobiłem to w słusznej sprawie ,by nie wydać najbliższą mi osobę.Świat nie sprzyja mi i wiem to dobrze ,ale nie musi teżi jej .Nie skazałbym Ariabii na samotność i zgube by potem mieć ją na sercu już wolałbym sam zginąć.Mimo ,że jestem wilkiem z sercem z kamienia ,mam je i czuje nawet miłość i tylko nie liczni mogą je skruszyć ,ale tylko nieliczni !
Wilk siłował się ze mną ,wypychając mnie z ścieżki na suchą glebe.Wywinołem kozła.
Jedno mnie zdziwiło .Jak to możliwe ,że ten duch nie przeniknął przeze mnie ,dlaczego mogł mnie zrzucić na stęp brudu.czy to w ogóle możliwe.
Leżałem bezczynnie pod krzewem ,kiedy nagle wilk do mnie podszedł.Było w nim coś dziwnego mianowicie nie był w 100% podobny do mnie.
ON BYŁ DEMONEM !
''Duch Wilka''
Ilekroć probowałem się uspokoić i znaleźć wkońcu jakieś logiczne wyjaścienie tej całej narastającej sytułacji cały czas kończyłem na tym samym punkcie.Demon właśnie uwidziałem demona w mojej postaci!Czy też były to moje uronienia ? Nie możliwe mój umysl jest idealny on nie mógłby mi tego zrobić.Nie mogłem się z tym pogodzić .Jestem demonem ,który morduje ,a potem zabiera naiwne dusze do piekła ,by zaspokoić swojegopana DIABŁA.Jak to możliwe ,że mogłem aż tak desperadzko upaść na samo dno ! Nie jestem wilkiem ,którego można manipulować to ja manipuluje innymi ! Co się stało z dawnym ja? Tym ,ktory mimo samotności był szczęśliwy ,mozna było go pokochać i przede wszystkim był wolny niczym orzeł.Co się ze mnął stało?
Nie moglem poruszać łapami. Jedna przednia była zabarykadowana pod kamieniem ,a druga zlamana.Oczy wilka( mnie w wcieleniu demona) przeraziły mnie,gdyz wyczułem w nich cośbardzo niepokojącego.Chęć mordu.Zabrania mnie do tego gorszego świata zmarłych.
Miałem gęsią skorke jednak nie mogłem dać się tak pokonać.Nie Arser brat pradawnej Alfy.
Z poza tonowego kamienia wyloniła się się moja obolała lapai w tym samym momencie demon zaatakował.
ZACZEŁA SIĘ BITWA O MOJE ŻYCIE!
''Duch wilka - nowa istota !''
Wojna nadal trwała! Myślałem ,że to już koniec ,ze właśnie żegnam świat ,ktory mimo ,że był dla mnie okrutny ,dał mi wiare w samego siebie .Dał , chociaż marne życie ,ale jednak na coś sprzydało ,bo zrozumiałem ,że nie jestem tylko niemądrym , irytującym ,beszcelny i zlowrogi ,ale moge też być zupełnie inny tylko musiałbym się postarac.Jednak jestem na tyle głupi ,że nie chciałem się zmienić .Nadal być złym charakterem.Nie rozumiałem wtedy ,że bycie złym tylko mnie rujnuje ....zabija od środka tworząc potwora ,a raczej Demona.Nigdy w całym moim życiu nie sądziłem ,że mój koniec będzie aż tak zadziwiająco nieprawdziwy ,że ja sam zniszcze siebie !
Nagle ,kiedy walczyliśmy między sąbą tak jakby czarna dziura mnie wciągneła do swojej odchłani ciemności. Krzyczałem na cale gardlo oddalając się od demona! Czyli jednak ! Przegrałem ,a dziura wciągała mnie wlaśnie do wnętrza ziemi bym wreście staną przed wrotami piekieł po czym pokłonił się samemu diabłu!
Ku mojemu zdziwieniu wcale nie obudziłem się w piekle ,a na łapach pewnej wilczycy.
PRZEUROCZEJ WILCZYCY !!!
''Duch Wilka - nowa istota ''
Czułem się strasznie.W jednej chwili mialem zostać poskromiony przez samego siebie tylko w postaci demona ,a zarazem leże na łapach nieznanej wadery ,ktora nwygała mi się zaskakująco przepiękna .Głowe mialem w chmurach ,a serce walilo mi jak mlot. Przerażalo mnie moje zachowanie ,którego wręcz nigdy nie odczuwalem tak mocno.Co się ze mną dzialo ? Czy to przez spotkanie z demonem moje serce chcialo wyskoczyć z piersi czy też przez coś innego.Nie wiedziałem co z tym zrobić jak je uciszyc ,by tajemnicz wadera go nie usłyszała.Oczy mi pojaśniały ,a łapy zdrętwiały .Niewiadomo dlaczego .Przyjrzalem się wilczycy ze skupieniem. Jano-niebieskie wielkie oczy , biala puszysta sierść ,czarne sterczące uszy i dlugie falowane rzęsy sprawiły ,ze aż podskoczyłem.
Wadera odbiegła ode mnie ze strachem w oczach po czym zrobiła dwa kroki w moją strone.Moje zachowanie każdego by przeraziło.
Spojrzałem na nią nieśmiało !
-Przepraszam - wymamrotałem wreście podnosząc glowe.
Cisza .Moja wypowiedz rozniosła się echem po lesie budząc przy tym niesforną wiewiórkę.
-Gdzie ja jestem? - zapytalem ciekawsko
Musiała minąć minuta zanim odpowiedziała.
-W LESIE ZAGINIONYCH ,Z KTÓREGO NIKT SIĘ JUŻ NIE WYDOSTANIE !
Ciarki przebiegły po moim ciele niczym stado rozszalałych bizonów.
JAK TO NIKT SIĘ JUŻ NIGDY NIE WYDOSTANIE ?
''Duch Wilka - nowa istota ''
Nie mogłem przez dluższą chwile oddychaj.Tak jakby ktoś mi związal gardło grubym sznurem po czym wiążąc go w zwarty slupeł ,ktorego nie da się rozwiązac.Jak tpo możliwe ,że nie można się już z tąd wydostać ?Ja chce żyć ,a nie tkwić w tym bagnie po uszy .Co mam wkońcu zrobić ,żeby zaznać spokoju chociaz na te pięć minut ...żyć po staremu nie myśląc nawet o tym ,ze kiedyś moge zostac sam .Sam w obcym lesie!Co ja mam teraz robić ? Jak przezyć z myślą ,że już nigdy nie zaznasz spokoju na wolności .Dlaczego życie daje mi aż tak w kość ? Dlaczego akurat na mnie musialo się zawiesić?Cóż ja takiego uczyniłem ,że świat odwrócił się do mnie ta ciemnął stroną!
Przerażony wpatrywałem się w wadere ciężko zipiąc .Nie moglem nic z siebie wydusić .Wilczyca to zauważyla i sama wypowiedziała się pierwsza :
- Nie jesteś jedyny my ci pomożemy ..
Spojrzalem na nią ze zdziwieniem wkońcu wydobywając z siebie slowa :
- My ? Jest was więcej ?
Ugryzla się w język .Wiedziała ,ze poszła o jeden krok za daleko i wpadla w przepaść ,z ktorej mogla sie jedynie wydostać mowiąc prawde .
- TAK CAŁE STADO PONAD 100 WILKOW JUŻ ZBŁĄDZILO W ŻYCIU JA RÓWNIEŻ ...I DLATEGO TRAFILIŚMY DO NOWEGO !
- Jak to ?Czyli co My nie żyjemy w prawdziwym świcie ?ZGINELISMY ?
