Drukuj

Zaloguj się lub zarejestruj.
1 Godzina 1 Dzień 1 Tydzień 1 Miesiąc Zawsze
Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji

[Arser]

Podbieglem do Si:
-Hey mała obódz się -wykrzyczałem po czym wziąłem ją na plecy i wybiegłem..

[Sierra]

<wyniesiona>

[Nero01]

Wszedłem. Ostatnio nie miałem nic do roboty. Nudziłem się i to bardzo.  Spróbowałem wejść, ale nie stąpałem na trawę.

[Nero01]

Wyszedłem kulejąc z czarnej polany.

[Rena Ryuugu]

Weszła.

[Rena Ryuugu]

Omiotła spojrzeniem czarną, zamgloną polanę, po czym wskoczyła na drzewo, aby móc lepiej widzieć polanę. Tak jak się spodziewała - nic ciekawego.

[Rena Ryuugu]

Zeskoczyła z drzewa.

[Rena Ryuugu]

Weszła.

[Shairsa]

Weszłam zakrwawiona. Wskoczyłam na drzewo, tworząc z ognia ściereczkę i wycierając się nią.
Leżałam cicho smutna i zamyślona.

[Nero01]

Wleciał. Zobaczył waderę podleciał do niej.
-Hej.-powiedział.

[Chrona]

Weszła ponownie, w dobre już znane jej miejsce. Otaksowała teren spojrzeniem, jednakże nic się tu nie zmieniło. Czarna trawa odcinała się od leśnego krajobrazu. Nagle wyczuła kogoś. Zauważyła dwa wilki w oddali. Zbliżyła się do nich, jednak zatrzymała się kilka metrów przed wilkami i patrzyła. Czarnego basiora ignorowała, jej uwagę przykuła nieznajoma szara wadera, która wyglądała na przygaszoną.

[Nero01]

Kątem oka spojrzał na białą waderę. Podleciał do gałęzi, na której była szara wadera. Usiadł koło niej. Spojrzał na nią i westchnął. Nieznajoma wydawała się jakaś taka dziwnie smutna. Widać było, że jest bardzo zamyślona, bo nie odpowiedziała na jego powitanie. Spojrzał w dół na czarną trawę i przypomniało mu się tamto zdarzenie. Uśmiechnął się na samą myśl. Podniósł wzrok i spojrzał na konary drzew, ale kątami oczu wciąż patrzył się na wadery.

[Nero01]

Wyleciał

[Chrona]

Odwróciła spojrzenie na basiora, który najwyraźniej próbował popisywać się tym, że ma skrzydła. Biedactwo. Aż ją zemdliło na ten widok. Stłumiła pełne pogardy parsknięcie, gdy ten wyleciał. Wadera leżała nieruchomo, a ona nie zamierzała do niej podchodzić, najwyraźniej tamta wolała być sama. Nie wyglądała ona na kogoś z Mroków, a skoro zignorowała tamtą czarną ofermę to pewnie nie jest i z Pierwotnych. W końcu podniosła się i zniknęła między drzewami, odeszła.

[Michonne]

Wbiegła.
Cała w świeżej zwierzęcej krwi, stanęła w miejscu. Rozejrzała się w około.
-Przestały mnie gonić. Nareszcie.
Wyciągnęła martwego ptaka i zaczęła się nim bawić.